ایام فاطمیه، شهادت مظلومانه حضرت زهرا سلام الله تسلیت.



(((خاطره روضه خوانی حاج آقا کوثری))).....

از««« سید علی اکبر کوثری»»»
( از روضه خوان های قدیم قم و از پیرغلام های مخلص اباعبدالله علیه السلام)

🔹در ظهر عاشورای یک سالی برای روضه خوانی به یکی از مساجد قم رفتم.

بچه های آن محله به رسم کودکانهٔ خود بازی میکردند و به جهت تقلید از بزرگترها با چادرهای مشکی و مقنعه های مشکی مادرانشان حسینیه و تکیه ی کودکانه و کوچکی در عالم کودکی در گوشه ای از محله برای خودشان درست کرده بودند

🔹 بعد از اتمام جلسه آمدم از درب مسجد بیام بیرون یکی از دختر بچه های محله اومد جلوم و گفت آقای کوثری برای ماهم روضه میخونی؟

گفتم：دخترم روز عاشوراست. و من تا شب مجالس مختلفی وعده کردم و چون قول دادم باید عجله کنم که تاخیری در حضورم نداشته باشم هر چه دختربچه اصرار کرد، توجهی نکردم تا عبای منو گرفت و با چشمان گریان گفت: مگه ما دل نداریم!؟
چه فرقی بین مجلس ما و بزرگترها هست؟

🔹 پیش خودم گفتم دل این بچه رو نشکنم. قبول کردم و باعجله به دنبالش رفتم تا رسیدیم به حسینیهٔ کوچک و محقری که به اندازه سه چهار نفر بچه بیشتر داخلش جا نمیشدند.

🔹 سر خم کردم و وارد شدم.
روی خاکهای محله نشستم و بچه های قد و نیم قد روی خاک دور و اطرافم نشستند.

سلامی محضر ارباب عالم حضرت سیدالشهداء علیه السلام عرضه کردم، السلام علیک یاابا عبدالله… دو جمله روضه خوندم و یک بیت شعر ، از آب هم مضایقه کردند کوفیان…

دعائی کردم و آمدم بلند بشم باعجله برم که یکی از بچه ها گفت تا چای روضه رو نخوری امکان نداره بزاریم بری.

🔹رفت و تو یکی از استکانهای پلاستیکی بچه گانشون برام چای ریخت ، چائی سرد که رنگ خوبی هم نداشت با بی میلی و اکراه استکان رو آوردم بالا و برای اینکه بچه ها ناراحت نشن، بی سر و صدا از پشت سر چای رو ریختم روی زمین و بلند شدم و رفتم…

🔹شام عاشورا (شب شام غریبان امام حسین) خسته و کوفته آمدم منزل، از شدت خستگی فورا به خواب رفتم، وجود نازنین حضرت زهرا صدیقهٔ کبری علیهاالسلام در عالم رویا بالای سرم آمدند، طوری که متوجه حضور ایشان شدم.

به من فرمودند: آسید علی اکبر مجالس روضهٔ امروز قبول نیست
گفتم: چرا خانوم جان؟

🔹فرمودند：
نیتت خالص برای ما نبود. برای احترام به صاحبان مجالس و نیات دیگری روضه خواندی. فقط یک مجلس بود که از تو قبول شد و ما خودمان در آنجا حضور داشتیم، و آن روضه ای بود که برای اون چند تا بچهٔ کوچک، دور از ریا و خالصانه، گوشهٔ محله خواندی….

آسید علی اکبر ، ما از تو گله و خورده ای داریم!

🔹گفتم جانم خانوم، بفرمائید چه خطایی ازم سر زده؟

خانوم حضرت زهرا با اشاره فرمودند: اون چایی را من با دست خودم ریخته بودم چرا نخوردی و روی زمین ریختی!!؟

🔹از خواب بیدار شدم و از آن روز فهمیدم که توجه و عنایت آن بزرگواران به مجالس با اخلاص و بی ریاست و بعد از آن هر مجلس کوچک و بی بضاعتی بود قبول میکردم و اندک صله و پاکتی که از آنها عاید و حاصلم می شد، برکتی فراوان داشت. و برای همهٔ گرفتاری ها و مخارجم کافی بود.

*بنازم به بزم محبت که در آن*
*گدایی و شاهی برابر نشیند…*