فصل²قسمت¹

همان روز}
از زبان کرومی]
بعد از ی روز کاری سخت،می‌خواستیم بریم خونه ک چویا ساما مارو صدا زدن و گفتن
بهتره بجای اینگه تنها تو خونه بمونیم،ب خونه ش بریم و شب رو اونجا بمونیم
_برادرتون تاکید کرده مواظبتون باشم
ماهم سر تکون دادیم و گفتیم:چشم چویا ساما
_______________
داخل خونه چویا سمپای]
ما مجبور شدیم روی زمین بخوابیم...چون چویا ساما فقط ی تخت دارن.
♡امیدوارم نی سان رو پیدا کنیم...
✞منم همینطور...
بعد پتو رو رو سرم کشیدم و بی صدا گریه کردم.
_____________
ساعت۲:۳۰نیمه شب]
از خواب پریدم...خواب نی سان رو دیدم ک مرده بود و روی زمین بی جون افتاده...
بالشتم رو بغل میکنم و سمت اتاق چویا ساما میرم.
تق‌تق!
_مهغیوتفصپتفستسف
✞عااممممم...ببخشید چویا ساما...
_اوه...تویی؟
در رو وا میکنم و میرم تو...
✞من...من ی خواب وحشتناک دیدم!
با بی حسی خاصی میگن:خب...؟
از سر خجالت رومو میکنم اونور و میگم:عاممم...نی سان...هروقت خواب بد میدیدم...میذاشت پیشش بخوابم...
_عااامممم...باشه...
✞چ...چی...؟عام...یعنی...ازتون ممنونم
_خیلی خوب من میخوام بخوابم!
بعد روشونو میکنن اونور و میخوابن.
بالشت تو بغلم رو محکم فشار میدم و رو تخت دراز میکشم...