روی یه بلندی ایستادی، اون پایین یه عالمه پَر می بینی که خ
روی یه بلندی ایستادی، اون پایین یه عالمه پَر میبینی که خیلی نرم و امن بهنظر میان، تصمیم میگیری سنگینی ناشی از بلندی و فشار هوا رو با پریدن تخلیه کنی، ولی وقتی میافتی روی اون پرها تازه میفهمی زیرشون آجر بوده و استخونات خرد شده، حسی که بعد از اعتماد کردن و حرف زدن پیش نزدیکانم دارم که منجر به قضاوت شدنم میشه همچین حسیه
۱.۳k
۳۱ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۱۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.