تفسیر قرآن
پیام‌های آیه 32 سوره نجم
- با بيان نشانه ها، خوبان را معرّفى كنيم. «الّذين أحسنوا بالحسنى... الّذين يجتنبون»
- انجام كارهاى خوب، زمانى ارزشمند است كه همراه با تقوا و دورى از گناه باشد. «أحسنوا... يجتنبون الكبائر»
- اجتناب از گناه بايد سيره و ملكه انسان باشد. «يجتنبون» (فعل مضارع نشانه استمرار و دوام است)
- روشن ترين نشانه نيكوكاران، دورى از گناهان كبيره و گناهانى است كه قبح بيشترى دارند. «الّذين أحسنوا... الّذين يجتنبون كبائر الاثم و الفواحش»
- نزديك شدن به گناه، انسان را به گناه مى كشاند. (لذا قرآن، واژه اجتناب و دورى از گناه را به كار برده است.) «يجتنبون كبائر»
- در زمين به سراغ فرشته نگرديد، انسان، جايزالخطا است و حتّى نيكوكاران در معرض لغزش و خطا هستند. «الّذين أحسنوا... الّذين يجتنبون... الاّ اللّمم»
- مربّى بايد خطاپوش باشد و از يك سرى لغزش ها، گذشت كند. «الاّ اللّمم»
- از گناهانى كه لحظه اى انجام مى گيرد و لجاجت و اصرارى بر آن نيست، بايد گذشت. «الاّ اللّمم»
- انگيزه در عمل، اثر دارد. گناهانى كه با انگيزه سرپيچى و نافرمانى صورت نمى گيرد، مورد عفو است. «الاّ اللّمم»
- مغفرت الهى، دليل و توجيهى براى گناه كردن نيست، در هر حال بايد از گناه اجتناب كنيم. «يجتنبون... واسع المغفرة»
- حتّى مرتكبين گناه كبيره، نبايد از رحمت الهى مأيوس شوند. «انّ ربّك واسع المغفرة»
- خداوند، هم علم دارد و هم قدرت ولى در عين حال خطاپوش است. «واسع المغفرة هو أعلم بكم اذ أنشأكم من الارض»
- خداوند نه تنها امروز ما، بلكه دوران پست جنينى ما را نيز مى داند، پس فخرفروشى نكنيم. «اذ أنتم أجنّة فى بطون أمّهاتكم»
- كسانى كه از گناه دورى مى كنند، گرفتار خودستايى نشوند. «يجتنبون الكبائر... فلاتزكّوا أنفسكم»
- توجّه به ناچيزى و ضعف و ذلت سابق، انسان را از خودستايى باز مى دارد. «اذ أنتم اجنّة فى بطون أمّهاتكم فلاتزكّوا أنفسكم»
- اصلاح رفتار مردم بايد از طريق اصلاح عقايد باشد. عقيده به علم و نظارت الهى انسان را از خودستايى باز مى دارد. «هو أعلم... فلاتزكّوا انفسكم»
- اگر كمالى داريم همه از اوست، چرا به خود افتخار مى كنيم. «أنشأكم من الارض... فلاتزكّوا أنفسكم»
- با تظاهر به تقوا، انسان متّقى نمى شود. «هو أعلم بمن اتّقى»
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
- با بيان نشانه ها، خوبان را معرّفى كنيم. «الّذين أحسنوا بالحسنى... الّذين يجتنبون»
- انجام كارهاى خوب، زمانى ارزشمند است كه همراه با تقوا و دورى از گناه باشد. «أحسنوا... يجتنبون الكبائر»
- اجتناب از گناه بايد سيره و ملكه انسان باشد. «يجتنبون» (فعل مضارع نشانه استمرار و دوام است)
- روشن ترين نشانه نيكوكاران، دورى از گناهان كبيره و گناهانى است كه قبح بيشترى دارند. «الّذين أحسنوا... الّذين يجتنبون كبائر الاثم و الفواحش»
- نزديك شدن به گناه، انسان را به گناه مى كشاند. (لذا قرآن، واژه اجتناب و دورى از گناه را به كار برده است.) «يجتنبون كبائر»
- در زمين به سراغ فرشته نگرديد، انسان، جايزالخطا است و حتّى نيكوكاران در معرض لغزش و خطا هستند. «الّذين أحسنوا... الّذين يجتنبون... الاّ اللّمم»
- مربّى بايد خطاپوش باشد و از يك سرى لغزش ها، گذشت كند. «الاّ اللّمم»
- از گناهانى كه لحظه اى انجام مى گيرد و لجاجت و اصرارى بر آن نيست، بايد گذشت. «الاّ اللّمم»
- انگيزه در عمل، اثر دارد. گناهانى كه با انگيزه سرپيچى و نافرمانى صورت نمى گيرد، مورد عفو است. «الاّ اللّمم»
- مغفرت الهى، دليل و توجيهى براى گناه كردن نيست، در هر حال بايد از گناه اجتناب كنيم. «يجتنبون... واسع المغفرة»
- حتّى مرتكبين گناه كبيره، نبايد از رحمت الهى مأيوس شوند. «انّ ربّك واسع المغفرة»
- خداوند، هم علم دارد و هم قدرت ولى در عين حال خطاپوش است. «واسع المغفرة هو أعلم بكم اذ أنشأكم من الارض»
- خداوند نه تنها امروز ما، بلكه دوران پست جنينى ما را نيز مى داند، پس فخرفروشى نكنيم. «اذ أنتم أجنّة فى بطون أمّهاتكم»
- كسانى كه از گناه دورى مى كنند، گرفتار خودستايى نشوند. «يجتنبون الكبائر... فلاتزكّوا أنفسكم»
- توجّه به ناچيزى و ضعف و ذلت سابق، انسان را از خودستايى باز مى دارد. «اذ أنتم اجنّة فى بطون أمّهاتكم فلاتزكّوا أنفسكم»
- اصلاح رفتار مردم بايد از طريق اصلاح عقايد باشد. عقيده به علم و نظارت الهى انسان را از خودستايى باز مى دارد. «هو أعلم... فلاتزكّوا انفسكم»
- اگر كمالى داريم همه از اوست، چرا به خود افتخار مى كنيم. «أنشأكم من الارض... فلاتزكّوا أنفسكم»
- با تظاهر به تقوا، انسان متّقى نمى شود. «هو أعلم بمن اتّقى»
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۱.۳k
۰۹ اسفند ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.