دستور صلوات بر پیامبر(ص) در قرآن
دستور صلوات بر پیامبر(ص) در قرآن
خداوند در سوره احزاب 56 فرمود بر پیامبر صلوات فرستید، پس چرا ما به او و خاندانش صلوات میفرستیم؟
با ذکر آیه مبارکه، نظر گرامیان در خصوص «صلوات» به نکات مهم ذیل جلب میگردد:
«إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکتَهُ یصَلُّونَ عَلَی النَّبِی یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً» (احزاب، 56)
ترجمه: خدا و فرشتگان او بر پیامبر اسلام درود میفرستند، شما هم ای کسانی که ایمان آوردهاید بر او صلوات بفرستید، و آن طور که باید تسلیم شوید.
الف – صلوات، یک لفظ یا جمله نیست و اساساً خداوند متعال که لفظ و جمله نمیفرماید، بلکه «قول» خدا، همان «فعل» خداست. پس وقتی میفرماید که خدا صلوات میفرستد، معنایش این نیست که خودش میگوید: «اللهم صل علی محمد و آل محمد» و همین طور است وقتی میفرماید که ملائکه نیز صلوات میفرستند و یا میفرماید شما نیز صلوات بفرستید.
ب – صلوات خداوند متعال و ملائکه اختصاص به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) ندارد، بلکه شامل حال همهی مؤمنین میگردد. چنان چه میفرماید:
«هُوَ الَّذی یصَلِّی عَلَیکمْ وَ مَلائِکتُهُ لِیخْرِجَکمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ وَ کانَ بِالْمُؤْمِنینَ رَحیماً» (الأحزاب، 43)
ترجمه: اوست کسی که بر شما درود میفرستد، و نیز ملائکه او، تا شما را از ظلمتها به سوی نور در آورد، و خدا به مؤمنان مهربان است.
و یا میفرماید:
«الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ * أُوْلَئک عَلَیهِْمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُوْلَئک هُمُ الْمُهْتَدُونَ» (البقره، 157)
ترجمه: یعنی آنهایی را که وقتی مصیبتی بایشان میرسد میگویند: (إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ راجِعُونَ) ما ملک خدائیم و بسوی او باز خواهیم گشت * اینان مشمول صلواتی از پروردگارشان هستند و ایشان تنها ایشان راه یافتهگانند.
صلوات از ریشه «صلّ» به معنای نزدیک شدن و پیوستن [وصل شدن] است. پس اگر فرمود خدا صلوات میفرستد، یعنی رحمت خاص خود را شامل میکند تا بندهی او نزدیکتر و بیشتر وصل شود و چنان چه بیان شد، اختصاص به یک شخص ندارد، بلکه همهی مؤمنین را شامل میگردد
بدیهی است کسی که عبد و بندهی واقعی خداوند متعال است، به چیزی یا کسی جز او وابستگی ندارد که اگر مصیبتی وارد شد و چیزی از دستش رفت، میداند که اسباب را از دست داده است و نه مسبب را. چنین فردی مشمول هدایت و رحمت خاصهی «صلوات» قرار میگیرد.
ج – صلوات از ریشه «صلّ» به معنای نزدیک شدن و پیوستن [وصل شدن] است. پس اگر فرمود خدا صلوات میفرستد، یعنی رحمت خاص خود را شامل میکند تا بندهی او نزدیکتر و بیشتر وصل شود و چنان چه بیان شد، اختصاص به یک شخص ندارد، بلکه همهی مؤمنین را شامل میگردد.
در قرآن کریم نیز آیات بسیاری دارد که در آنها از این واژه به معنای وصل شدن استفاده شده است. چه وصل شدن به امر الهی باشد و چه به عصیان جهنم به عنوان مثال:
«وَ الَّذینَ یصِلُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یوصَلَ وَ یخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ یخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ» (الرعد، 21)
ترجمه: و کسانی که آنچه را خدا به پیوستن آن فرمان داده پیوسته میدارند، و از خدای خویش میترسند، و از بدی حساب بیم دارند.
و در آیهی صلوات نیز تصریح میکند که صلوات بفرستید و آن طور که باید تسلیم شود (صَلُّوا عَلَیهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً). این تسلیم و اسلام آوردن، همان وصل شدن است. و تداوم اتصال به وصل شدن و تسلیم شدن و اطاعت از آل محمد علیهمالسلام است.
ھ – با توجه به مباحث فوق، گفتهاند: صلوات از ناحیهی خداوند متعال، رحمت خاصهی در هدایت است. چنان چه در سورهی احزاب آیه 43 میفرماید که او با این «صلوات» مؤمنین را از ظلمات به سوی نور هدایت مینماید. و صلوات از ناحیهی ملائکه درود و تکریم است و صلوات از ناحیهی انسانها، «دعا» است. چنان چه معنای جملهی صلوات نیز دعایی است که پیشگاه حق تعالی عرضه میداریم.
خدایا! صلوات و برکات خود را بر محمد و آل محمد قرار بده همچنان که بر ابراهیم و آل ابراهیم(ع) قرار دادی. همانا تو ستوده و بخشندهای و بر محمد صلی الله علیه و آله و آل محمد علیهم السلام برکت ببخش چنان که بر ابراهیم علیه السلام و آل ابراهیم بخشیدی که تو ستوده و بزرگواری
لذا صلوات مؤمن نیز نباید فقط لفظ و جمله باشد. بلکه باید مبتنی بر شناخت، ایمان، باور و محبتش باشد و از قلب باشد. چنان که اگر انسان به کسی بگوید: «دوستت دارم»، فقط لفظ یا جلمه نیست، بلکه بیان حالت قلبی و تجلی آن در کلام است.
و – اما راجع به این که خداوند فرمود بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرستید، پس چرا بر خاندان او نیز میفرستیم؟ مثل
خداوند در سوره احزاب 56 فرمود بر پیامبر صلوات فرستید، پس چرا ما به او و خاندانش صلوات میفرستیم؟
با ذکر آیه مبارکه، نظر گرامیان در خصوص «صلوات» به نکات مهم ذیل جلب میگردد:
«إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکتَهُ یصَلُّونَ عَلَی النَّبِی یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً» (احزاب، 56)
ترجمه: خدا و فرشتگان او بر پیامبر اسلام درود میفرستند، شما هم ای کسانی که ایمان آوردهاید بر او صلوات بفرستید، و آن طور که باید تسلیم شوید.
الف – صلوات، یک لفظ یا جمله نیست و اساساً خداوند متعال که لفظ و جمله نمیفرماید، بلکه «قول» خدا، همان «فعل» خداست. پس وقتی میفرماید که خدا صلوات میفرستد، معنایش این نیست که خودش میگوید: «اللهم صل علی محمد و آل محمد» و همین طور است وقتی میفرماید که ملائکه نیز صلوات میفرستند و یا میفرماید شما نیز صلوات بفرستید.
ب – صلوات خداوند متعال و ملائکه اختصاص به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) ندارد، بلکه شامل حال همهی مؤمنین میگردد. چنان چه میفرماید:
«هُوَ الَّذی یصَلِّی عَلَیکمْ وَ مَلائِکتُهُ لِیخْرِجَکمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ وَ کانَ بِالْمُؤْمِنینَ رَحیماً» (الأحزاب، 43)
ترجمه: اوست کسی که بر شما درود میفرستد، و نیز ملائکه او، تا شما را از ظلمتها به سوی نور در آورد، و خدا به مؤمنان مهربان است.
و یا میفرماید:
«الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ * أُوْلَئک عَلَیهِْمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُوْلَئک هُمُ الْمُهْتَدُونَ» (البقره، 157)
ترجمه: یعنی آنهایی را که وقتی مصیبتی بایشان میرسد میگویند: (إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ راجِعُونَ) ما ملک خدائیم و بسوی او باز خواهیم گشت * اینان مشمول صلواتی از پروردگارشان هستند و ایشان تنها ایشان راه یافتهگانند.
صلوات از ریشه «صلّ» به معنای نزدیک شدن و پیوستن [وصل شدن] است. پس اگر فرمود خدا صلوات میفرستد، یعنی رحمت خاص خود را شامل میکند تا بندهی او نزدیکتر و بیشتر وصل شود و چنان چه بیان شد، اختصاص به یک شخص ندارد، بلکه همهی مؤمنین را شامل میگردد
بدیهی است کسی که عبد و بندهی واقعی خداوند متعال است، به چیزی یا کسی جز او وابستگی ندارد که اگر مصیبتی وارد شد و چیزی از دستش رفت، میداند که اسباب را از دست داده است و نه مسبب را. چنین فردی مشمول هدایت و رحمت خاصهی «صلوات» قرار میگیرد.
ج – صلوات از ریشه «صلّ» به معنای نزدیک شدن و پیوستن [وصل شدن] است. پس اگر فرمود خدا صلوات میفرستد، یعنی رحمت خاص خود را شامل میکند تا بندهی او نزدیکتر و بیشتر وصل شود و چنان چه بیان شد، اختصاص به یک شخص ندارد، بلکه همهی مؤمنین را شامل میگردد.
در قرآن کریم نیز آیات بسیاری دارد که در آنها از این واژه به معنای وصل شدن استفاده شده است. چه وصل شدن به امر الهی باشد و چه به عصیان جهنم به عنوان مثال:
«وَ الَّذینَ یصِلُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یوصَلَ وَ یخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ یخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ» (الرعد، 21)
ترجمه: و کسانی که آنچه را خدا به پیوستن آن فرمان داده پیوسته میدارند، و از خدای خویش میترسند، و از بدی حساب بیم دارند.
و در آیهی صلوات نیز تصریح میکند که صلوات بفرستید و آن طور که باید تسلیم شود (صَلُّوا عَلَیهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً). این تسلیم و اسلام آوردن، همان وصل شدن است. و تداوم اتصال به وصل شدن و تسلیم شدن و اطاعت از آل محمد علیهمالسلام است.
ھ – با توجه به مباحث فوق، گفتهاند: صلوات از ناحیهی خداوند متعال، رحمت خاصهی در هدایت است. چنان چه در سورهی احزاب آیه 43 میفرماید که او با این «صلوات» مؤمنین را از ظلمات به سوی نور هدایت مینماید. و صلوات از ناحیهی ملائکه درود و تکریم است و صلوات از ناحیهی انسانها، «دعا» است. چنان چه معنای جملهی صلوات نیز دعایی است که پیشگاه حق تعالی عرضه میداریم.
خدایا! صلوات و برکات خود را بر محمد و آل محمد قرار بده همچنان که بر ابراهیم و آل ابراهیم(ع) قرار دادی. همانا تو ستوده و بخشندهای و بر محمد صلی الله علیه و آله و آل محمد علیهم السلام برکت ببخش چنان که بر ابراهیم علیه السلام و آل ابراهیم بخشیدی که تو ستوده و بزرگواری
لذا صلوات مؤمن نیز نباید فقط لفظ و جمله باشد. بلکه باید مبتنی بر شناخت، ایمان، باور و محبتش باشد و از قلب باشد. چنان که اگر انسان به کسی بگوید: «دوستت دارم»، فقط لفظ یا جلمه نیست، بلکه بیان حالت قلبی و تجلی آن در کلام است.
و – اما راجع به این که خداوند فرمود بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرستید، پس چرا بر خاندان او نیز میفرستیم؟ مثل
۳.۳k
۱۴ اسفند ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.