D

ﻧﮑــﻨــﺪ ﻓـــــﮑــﺮ ﮐـﻨـﯽ ﺑـﯽ ﺗــﻮ ﺩﻣـﯽ ﺷـــﺎﺩﺍﻧـــﻢ
ﺩﺭ ﭘـﯽ ﻭﺻـــﻞ ﺗــﻮ ﺍﯼ ﺧــــﻮﺏ ﺗــــﺮﯾﻦ ﮔﺮﯾــﺎﻧـــــﻢ
ﻏـﺮﻕ ﯾﮏ ﺧـﻨـﺪﻩ ﯼ ﻣــﺴــﺘــﺎﻧﻪ ﺯ ﻟـﺐ ﻫـــﺎﯼ ﺗﻮ ﺍﻡ
ﺗﻮ ﭼــﻪ ﺩﺍﻧـﯽ ﮐـﻪ ﭘـﯽ ﻋــﺸــــﻖ ﺗـﻮ ﺳــﺮﮔـﺮﺩﺍﻧـــﻢ
ﻣﻦ ﮐــﻪ ﺍﺯ ﻣـﻬــــﺮ ﺗﻮ ﺳــﯿــﺮﺍﺏ ﺷـــﺪﻡ ﺩﺭ ﻋـﺠــﺒـــﻢ
ﺷـــﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺍﯼ ﺻــــﻨــﻤﺎ ﺩﺭ ﻃــﻠــﺒــﺖ ﺣــــﯿـﺮﺍﻧــــﻢ
ﺩﺭ ﺗــﻦ ﺑﯽ ﺭﻣــﻘﻢ ﻋﺸـــﻖ ﺗﻮ ﻏــﻮﻏﺎ ﮐـﺮﺩﻩ ﺍﺳــــﺖ
ﺑﻮﺩﻧــﺖ ﻣــﻌــﺠــــﺰﻩ ﺍﯼ ﺑــﻮﺩ ﮐـــﻪ ﻣــــﻦ ﻣﯽ ﺩﺍﻧــــﻢ
ﺁﻥ ﭼـــﻨـﺎﻥ ﻣــﺴـــﺖ ﻭ ﺷـــﺮﺭ ﺑﺎﺭ ﻧــﮕــﺎﻫـــﻢ ﮐـــﺮﺩﯼ
ﮐﻪ ﮐــﻨــﻮﻥ ﻏـــﺮﻕ ﮔــﻞ ﻭ ﻧــﺴـــﺘـــﺮﻥ ﻭ ﺭﯾـــﺤـــﺎﻧـــﻢ
ﺣــــﺎﻟﯿـــﺎ ﻣﺤــــﺾ ﺧـــﺪﺍ ﺩﻝ ﻣــﮑﻦ ﺍﺯ ﺧـــﺎﻃــــﺮ ﻣــﻦ
ﺩﺭ ﺣـــﺮﯾﻢ ﺣــــﺮﻡ ﻋـــﺸـــــﻖ ﺗـــﻮ ﻣـــﻦ ﻣـــﻬـــﻤﺎﻧــﻢ
ﺑﺎﺯ ﻫـــﻢ ﺧــﻨــﺪﻩ ﮐــــﻨــﺎﻥ ﺭﺩ ﺷـــﺪﯼ ﻭ ﻃـــﻌـﻨــﻪ ﺯﺩﯼ
ﮐــــﻪ ﭼــــﺮﺍ ﻣــــﺤــــﻮ ﺗـــﻤــﺎﺷــــــﺎﯼ ﺭﺥ ﺟـــﺎﻧــﺎﻧــــﻢ
ﺑﯽ ﺗـــﻔــﺎﻭﺕ ﻣــــﮕـــﺬﺭ ﺍﺯ ﻣـــﻦ ﻭ ﭼــﺸــــﻤـــﺎﻥ ﺗــــﺮﻡ
ﺗﺎ ﻧﻔــﺲ ﻫــﺴــــﺖ ﺑﻪ ﺟـــﺎﻥ ﺩﺭ ﻃــﻠﺒــﺖ ﻣﯽ ﻣـــﺎﻧـــﻢ،،،



@,,,,D