چون رود خروشان که به صد سنگ سرش خورد

چون رود خروشان که به صد سنگ سرش خورد
با آن همه بی مهری تو باز روانم
.
صد سنگ اگر هم بزنی تا که شوم دور
من پشت سرت مثل غزالی چه دوانم
.
خوشحال شدم از جهتی مثل تو هستم
ابروی کمانی تو و قد کمانم
.
من آنچه که می گفتم و خواهم ، نشدم آن
هر آنچه تو گفتی و بخواهی من همانم
.
با " حی علی چشم تو" در فکر و خیالم
هر صبح قضا شد عمل بعد اذانم
.
چشمان پر از راز تو ای دختر شهری
بر هم زده آرامش این دشت مغانم

(علی سلطانی وش)