ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺷﺎﻫﻢ ﻫﺮ ﺷﺒﯽ ﺑﺮ ﺧﻮﺍﻥ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻭ ﻭﻓﺎ
ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺷﺎﻫﻢ ﻫﺮ ﺷﺒﯽ ﺑﺮ ﺧﻮﺍﻥ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻭ ﻭﻓﺎ
ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﻭﻟﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﻟﺘﺶ ﭘﺎﻳﻨﺪﻩ ﺑﺎ
ﺑﺮ ﺧﻮﺍﻥ ﺷﻴﺮﺍﻥ ﻳﮏ ﺷﺒﯽ ﺑﻮﺯﻳﻨﻪ ﺍﯼ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺷﺪ
ﺍﺳﺘﻴﺰﻩ ﺭﻭ ﮔﺮ ﻧﻴﺴﺘﯽ ﺍﻭ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺷﻴﺮ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ
ﺑﻨﮕﺮ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺷﻪ ﺩﺭ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﺧﻮﻥ ﻣﯽ ﭼﮑﺪ
ﺁﺧﺮ ﭼﻪ ﮔﺴﺘﺎﺧﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺧﻄﺎ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺧﻄﺎ
ﮔﺮ ﻃﻔﻞ ﺷﻴﺮﯼ ﭘﻨﺠﻪ ﺯﺩ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻣﺎﺩﺭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ
ﺗﻮ ﺩﺷﻤﻦ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﺴﺘﯽ ﺑﺮ ﻭﯼ ﻣﻨﻪ ﺗﻮ ﭘﻨﺠﻪ ﺭﺍ
ﺁﻥ ﮐﻮ ﺯ ﺷﻴﺮﺍﻥ ﺷﻴﺮ ﺧﻮﺭﺩ ﺍﻭ ﺷﻴﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﺮﺩ
ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﻘﺶ ﺁﺩﻣﯽ ﺩﻳﺪﻡ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﺁﻥ ﺍﮊﺩﻫﺎ
ﻧﻮﺡ ﺍﺭ ﭼﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻭﺍﺭ ﺑﺪ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺍﺭ ﺑﺪ
ﮔﺮ ﻫﺴﺖ ﺁﺗﺶ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﺁﻥ ﺫﺭﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎ
ﺷﻤﺸﻴﺮﻡ ﻭ ﺧﻮﻥ ﺭﻳﺰ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻧﺮﻣﻢ ﻭ ﻫﻢ ﺗﻴﺰ ﻣﻦ
ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺎﻧﻴﻢ ﻇﺎﻫﺮ ﺧﻮﺵ ﻭ ﺑﺎﻃﻦ ﺑﻼ.....
حضرت مولانا
ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﻭﻟﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﻟﺘﺶ ﭘﺎﻳﻨﺪﻩ ﺑﺎ
ﺑﺮ ﺧﻮﺍﻥ ﺷﻴﺮﺍﻥ ﻳﮏ ﺷﺒﯽ ﺑﻮﺯﻳﻨﻪ ﺍﯼ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺷﺪ
ﺍﺳﺘﻴﺰﻩ ﺭﻭ ﮔﺮ ﻧﻴﺴﺘﯽ ﺍﻭ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺷﻴﺮ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ
ﺑﻨﮕﺮ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺷﻪ ﺩﺭ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﺧﻮﻥ ﻣﯽ ﭼﮑﺪ
ﺁﺧﺮ ﭼﻪ ﮔﺴﺘﺎﺧﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺧﻄﺎ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺧﻄﺎ
ﮔﺮ ﻃﻔﻞ ﺷﻴﺮﯼ ﭘﻨﺠﻪ ﺯﺩ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻣﺎﺩﺭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ
ﺗﻮ ﺩﺷﻤﻦ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﺴﺘﯽ ﺑﺮ ﻭﯼ ﻣﻨﻪ ﺗﻮ ﭘﻨﺠﻪ ﺭﺍ
ﺁﻥ ﮐﻮ ﺯ ﺷﻴﺮﺍﻥ ﺷﻴﺮ ﺧﻮﺭﺩ ﺍﻭ ﺷﻴﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﺮﺩ
ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﻘﺶ ﺁﺩﻣﯽ ﺩﻳﺪﻡ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﺁﻥ ﺍﮊﺩﻫﺎ
ﻧﻮﺡ ﺍﺭ ﭼﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻭﺍﺭ ﺑﺪ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺍﺭ ﺑﺪ
ﮔﺮ ﻫﺴﺖ ﺁﺗﺶ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﺁﻥ ﺫﺭﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎ
ﺷﻤﺸﻴﺮﻡ ﻭ ﺧﻮﻥ ﺭﻳﺰ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻧﺮﻣﻢ ﻭ ﻫﻢ ﺗﻴﺰ ﻣﻦ
ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺎﻧﻴﻢ ﻇﺎﻫﺮ ﺧﻮﺵ ﻭ ﺑﺎﻃﻦ ﺑﻼ.....
حضرت مولانا
۳۴۲
۰۶ آبان ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.