اونی چان من گیسوکمنده☆ 13

*بعد از اینکه باجی رسید سویا و ناهویا مثل صگ فرار کردن باجی اتفاده بود دنبالشون ا/ت هم دید خسته شد پاشد برگشت رفت خونه و باجی هم بعد چند دقیقه برگشت*
*صبح*
ا/ت: وای سرم درد میکنه
*یادش میاد چ گوهی خورده*
ا/ت: وادفااتککککککک جننننننقمقمثمثمثمم مننننن چ گوهی خوردنمممممممم خاک تو سرت کننننننن این چی بود گفتیییییییویوییتیتویتینیج
باجی: تازه یادت اومده ؟
ا/ت: وایسا ببینم چیکار کردی با بدبختا
باجی: هیچی
*بعد از صد سال صبحونه خوردن و رفتن به مقر تومان ناهویا و سویا بعد ا/ت میرسن*
ا/ت:وایسا ببینم باجی تو اینکارو با این بدبخت کردیییی
باجی: اهوم
《میتوانید ناهویا را در اسلاید دوم مشاهده نمایید》
ا/ت: وایسا چرا سویا سالمه پس
سویا: اسمایلی بجای من کتک خورده 🥰
*ا/ت و باجی نگاه هایی ناهنجار*
*ا/ت میره رو به باجی وایمیسته*
ا/ت: احمق خم شو
*باجی خم میشه و ا/ت تو گوشش یه چیزی میگه*
ا/ت: انقد این دوتا کره بز اذیت نکن
*ا/ت برمیگرده سمت مایکی که داره دوریاکی میخوره*
ا/ت: مایکی تو نمیخوای‌چیزی بگی؟
مایکی: چیو چیزی بگم؟
ا/ت: ناهویا دیدی اصلا
مایکی: خب باجی ن...*به باجی‌نگاه میکنه که باجی ترسناک زل زده به مایکی* باجی باید اینکار میکرد آره حقشون بود
*ا/ت میزنه تو سر خودش*
ا/ت: ای‌ بمیری باجی