Fan Fiction Seven Only Part.13

~••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••~
《ویو همون جاسوس پفیوز》
اون روز کلی با اون پسره که باید رئیس صداش میزدم تمرین تیر اندازی کردیم و آخر گفت که خوب تیر اندازی میکنم و اینا، حتی اسمش هم هنوز به من نگفته، چقدر سرسخت!
یونگی:خوب بعد تمرین فکر کنم که دیگه وقته معرفی باشه، مگه نه؟
زود قضاوت کردم؟
پسره: امم بله حتما، هوان مینهو هستم
یونگی: اسمه زیبایه! میتونی منو رئیس یا آقای مین صدا بزنی.
مینهو: اوو بله پس شما مین هستین، ولی یه سوال، من نباید اسم شما رو بدونم؟
یونگی: فقط تو نیستی من به همه اسمم رو نمیگم، هیچ کدوم از اعضای باندومون هم نمیگیم، چون شرایط ما یخورده فرق میکنه!
آه پسر، این همه جاش مشکوکه‌. چه شرایطی دارن مگه؟ اینا خیلی عجیبن!
مینهو: اصلا مشکلی نیست، باز هرکسی راز های خودش رو داره!
یونگی: درسته، راز ها مهمن! خیلی مهم!!
موقعه گفتن آخرین کلمه(مهم) یه کوچولو سرشو کج کرد و ابرو هاشو خیلی کم بالا برد که تنم رو به لرزه میندزه!
.
.
.
《گلدن موچی صحبت میکنه》
باهام قهرین مگه نه؟🥲
بخدا خودم هم نفهمیدم کی اینقدر زود گذشت🥲 ولی دیگه میزارم براتون و یکم به کله پوکم فشار میارم که از کار نیوفته👌😔