•مستر جئون • part :۸

ا.ت ویو :
بعد از حرف زدن باهاش رفتم بیرون توی راه خوردم به یکی .
-هویییی جلوتو نگاه کن
+ببخشید اما شما خوردین به من اما معذرت می‌خوام
-دختره بی سر و پا
+چی گفتی ؟!من که معذرت خواهی کردم
ویو راوی :
کل مطب داشتن به این دوتا نگاه میکردن
_من بهترین دکتر اینجام
+منم روانشناس ارشد اینجام آقای محترم
/وای چرا دعوا میکنین دکتر چانگ حالا مگه چی شده
+عههه پس چانگ تویی هوم ؟
-آره منم چیه تعریفمو زیاد شنیدی
+آره راستش از گستاخیات و بی نزاکت بودنت زیاد شنیدم
-دختره هرزه چی گفتی
داشتن دعوا میکردن که رئیس بیمارستان اومد
ر.س :اینجا چخبره
+نمیدونم از این آقا ی بی نزاکت بپرسین که چرا بخاطر یچیز الکی دارن دعوا میکنن
ر.س :دکتر چانگ باز چیشدع
-هیچی رئیس خودتون رو ناراحت نکنین یه مریض اینجاس داره دعوا می‌کنه
+هوش من مریض نیستم من روانشناس این مطبم لی ا.ت
_شوخی می‌کنی کوچولو ؟تورو میگفتن کار بلدی تو که خودت یه روانی
ر.س :دکتر چانگ بفهمید دارین چی میگین ،همه برن سر کاراشون خانم لی لطفاً این گستاخی پسرم رو ببخشین بفرمایین سر کارتون ،توعم باهام بیا چانگ
ا.ت ویو :
پس چانگ پسرش بود ،مرتیکه خر
/گفتم که با این کل کل نکن امکان داشت اخراج بشی
+هیچوقت این کارو نمیکنن چون من بین همه ی روانشناس های این مطب بهترم و ارشدم
/هوم ،به مریضت سر نمیزنی ؟
+ساعت چنده ؟
/۸شب
+یعنی ما اینهمه باهم دعوا کردیم بیشعور
/هعی آره حالا خودتو درگیر نکن بورو پیش مریضت
+چرا اسرار داری هی برم
/چون ....