بخوان مرا... در سایه سار چشمانت به لطافت باران عشق تا از شهد نگاهت طعم بوسه هایی سرخ بر تندیس بیقرار دل حس شود. طلسم سکوت را در پستوهای تنهایی خواهم شکست و تو را در میانِ هزاران واژه ی ملتهب به تکرار خواهم سرود تا همیشه ی عشق...
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.