.

.
.
اینجـا دختـــــری هَست
ڪہ شَـــــب هایَش پـُر از بــــــــــُغض اسـت
پــُر از دَرد ! پـُر از سُـــــوال
دیگـَر خَستـــــہ شُده ام از اینڪـــــہ بـَراے توصیفــــــِ مــــــــــَن بِگوینـد :
چِقَدر خوب آدَم هارا آرام میـکنــــــــــے
چِقـَدر خوب از پَســـــِ خودَت بـــــَر مـــــےآیـے
مُتـِنَفـــــِرم از ایـــــنڪہ لَبخَند بِزنَم وبِگـویـــــَم :
هَمہ چیـز خوبــــــــــ است
اینـــــجا دختـــــری هَست ڪہ بَعد از شِنیدَنــِـــ هَر دَردے
دَر خـَلوتـــــِ خــــــــــودَش زانــــــــــو میـــــزند
شــــــــــوڪّـہ میشَود
اشــــــــــڪ میریزَد
واتّفاقـــــا بیشتَـــــر از بَقیہ دَردَشـــــ مے آیـَد
دِلـــــَم مـــــےخواهَد آدم ها حَواسِـشان باشَد
مــــــــــَـــــن هَم
آدَمم مِثلـــــِ خودِشـــــــــــان