نوستالژی فقط این دمپاییا
نوستالژی فقط این دمپاییا
کف اینا همیشهٔ خدا یه سنگی گیر کرده بود؛ تابستونا صدای گوز می‌داد و بیشترین میزان جذب نور از خورشید رو داشت؛ یه جوری داغ می‌شد که انگاری پاتو کردی تو قابلمهٔ برنج تازه دم کشیده!
خیلی می‌خواستن گوگولیش کنن، یه عکس پسر شجاعی، چیزی می‌زدن روش. در رنگ‌های شاد!
😅😅😅😅😅
کف اینا همیشهٔ خدا یه سنگی گیر کرده بود؛ تابستونا صدای گوز می‌داد و بیشترین میزان جذب نور از خورشید رو داشت؛ یه جوری داغ می‌شد که انگاری پاتو کردی تو قابلمهٔ برنج تازه دم کشیده!
خیلی می‌خواستن گوگولیش کنن، یه عکس پسر شجاعی، چیزی می‌زدن روش. در رنگ‌های شاد!
😅😅😅😅😅
۲.۰k
۱۴ خرداد ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.