قهوه تلخ

پارت ۹

رفتم تو اتاق جونگ کوک وایساده بود دم پنجره من:چرا وایسادی هنوز کامل خوب نشدی کوک:مگه مهمه برات رفتم سمتش یقه پیرنشو گرفتم کشیدم سمت خودم من:اگه مهم نبود اصلا میگفتم چیزی یا میومدم تو اتاقت شاید عاشقت نباشم ولی یخورده حس نسبت بهت تو وجودم هست و همینطور تو قلبم اونم فقط دوست داشتنه زودتر کار منو تموم کن کوک:چی من:یادته بهم گفتی منو میکشی خوب بکشم دیگه نه عصبی شد کوک:نه من تو رو نمی‌کشم هیچ جوره نمیکشمت من:همون کتک زدنات خودش یجور مرگ فرض کن اگه همونجا ولم میکردی میتونستی الان جلو من باشی آره همکاری باهام کردی هیچی نگفتم من هیچ فرقی با قابلیا ندارم کوک:چرا فرق داری فرق داری صورتمو تو دستاش گرفت کوک:من من من عا عاشق اونا نبودم ولی عاشق توام اونم خیلی خودم هنوز نمی‌دونم حسم چجوریه ولی من معتادت شدم وابستت شدم نمی تونم یه لحظه دوریتو تحمل کنم تو مگه دکتر نیستی مگه نمی تونی بیماراتو تشخیص بدی خوب خوب من بیمار توام مغزم و قلبم همش تویی نباشی هردو از کار میوفته میدونم باور نداری ولی هردومون زخم خورده ایم خواهشاً درکم کن لطفا یه فرصت بهم بده تا بتونم درمان شم قول میدم خوب شم هرچند تا الانم حس میکنم خوب شدم همین که می‌بینمت خودش یجور درمانه عاشقتم بغضی که تو گلوم بود ترکید گریه کردم من:از اولشم بدبخت بودم😭😭😭😭 همون موقع بغلم کرد موهامو نوازش کرد کوک:هیشش آروم باش