آخ ببخشید حواسم نبود»

آخ ببخشید حواسم نبود»
«معذرت می‌خوام نمی‌خواستم اینجوری بشه»
«میشه منو ببخشی ؟»
«قول میدم دیگه تکرار نکنم، قول میدم»
«عذر میخوام دیگه حواسم رو جمع می‌کنم»
«ببخشید؟»
«معذرت ؟»
«چه کلمات مزخرفی
اینا چه اهمیتی دارن وقتی این دل بی صاحاب پر از زخم شده
مهم نیست
یعنی اصلا اهمیتی نداره
وقتی زدید نابودم کردید
وقتی نه یه بار نه دوبار هزار بار تکرار کردید
وقتی زار زدم اهمیت ندادید
تکرار نمیشه؟
چه دروغه حال بهم زنی
همه ی اینا تکرارین
همشون
ولی من نمیتونم چیزی بگم
نمیتونم تحمل کنم
اما نمیشه
نمیشه حسم رو بگم
نمیشه بگم حالم از همتون بهم میخوره
نمیشه بگم گمشید
نمیشه بگم هیچ وقت شما رو نمیبخشم
تموم نمیشن
هیچکدومشون
تهش من میمونم و این دردا
که هیچ وقت تموم نشد
و همینا تو ذهنم تکرار میشه
چون چیزی جز اونا وجود نداره !»