بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
قسمت دوم :
خداوند سبحان در قرآن مجید، آموزه‌ها، احکام و تذکرات متعددی دربارۀ گفتار، نقش و تأثیر آن دارد؛ چنان که فرمود: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا - ای كسانی كه ايمان آورده‌ايد! از خدا بپرهيزيد و سخن استوارحق و درست بگوئيد.(سوره احزاب آیه 70)
یا می‌فرماید: قُلْ أَعُوذُ ... - بگو پناه می‌برم به خدا . و باهمین سخن،بنده‌اش را درقلعۀ امن خودش قرار می‌دهد تا شرّ خناس‌ها و وسوسه کنندگان از جنّ و انس، مصون بماند.
الف) - از جمله گفتارها - اقوالی که به آن امر شده‌ایم، اقرار به یکتایی حق تعالی لا إله الّا الله و وحدانیت او در الوهیت و ربوبیّت می باشد.
تمامی اختلافات مردمان، دعواهای دنیا و حتی جنگ ها، برسر ادعای کذب اُلوهیّت و ربوبیّت از سوی دیگران طاغوت‌ها می‌باشد!
و در این میان، بندگان مؤمن، می‌گویند: رَبُّنَا اللَّهُ - ربِّ ما الله- است؛ اما به صرف گفتن و به زبان آوردن کافی نیست، هر چند منطبق با شناخت عقلی و باور قلبی باشد؛ بلکه ادعای- رَبُّنَااللَّهُ، سبب دشمنی و خصومت مدعیان ربوبیّت و طرفداران آنها می گردد،مانند فرعون درقدیم و امریکا درعصرحاضر!
بنابراین، ایستادگی بر اقرار و ادعای- رَبُّنَا اللَّهُ، مستلزم استقامت در برابر تمامی دشمنی‌ها، سختی‌ها، محدودیت ها، گرفتاری‌ها و اوامر شیاطین جنّ و انس، و هوای نفس حیوانی می‌باشد؛ لذا فرمود: إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا - كسانی كه گفتند پروردگار ماخداوند يگانه است سپس استقامت كردند.(سوره فصلت بخشی از آیه 30)
چه بسا برخی ابتدا بگویند که پروردگار ما فقط الله است و راست هم بگویند، اما سپس تهدیها، تطمیع‌ها، ترس‌ها، حرص‌ها و طمع‌ها، سبب تغییر موضع آنها گردد!
ب)- آدمی هر چه بگوید، به صورت مستقیم و غیر مستقیم، دعوتی به همراه دارد. یک سلام ساده به مخاطب، دعوت به محبّت، مودّت، دوستی و ارتباط، یا دست کم آشنایی را به همراه دارد - حتی بیان یک لطیفه، دعوت به شادی و خندیدن را به همراه دارد- چه رسد به سخن گفتن در راستای مواضع، اعتقادی، فرهنگی و سیاسی!
ج) - برخی، وقتی در جمعی قرار می گیرند، خجالت می‌کشند که در عمل و به زبان، اقرار به مسلمانی کنند و به همین دلیل به دام می‌افتند و حتی مرتکب گناهانی می‌شوند تا همرنگ دیگران شوند و مورد نکوهش یا تمسخر و تحقیر قرار نگیرند! در حالی که کفار، فاسدان و ظالمان، اصلاً از مواضع و عملکردهای وقیحانه و ظالمانۀ خود، خجالت نمی‌کشند و حیا نمی کنند.(ادامه دارد...)
قسمت دوم :
خداوند سبحان در قرآن مجید، آموزه‌ها، احکام و تذکرات متعددی دربارۀ گفتار، نقش و تأثیر آن دارد؛ چنان که فرمود: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا - ای كسانی كه ايمان آورده‌ايد! از خدا بپرهيزيد و سخن استوارحق و درست بگوئيد.(سوره احزاب آیه 70)
یا می‌فرماید: قُلْ أَعُوذُ ... - بگو پناه می‌برم به خدا . و باهمین سخن،بنده‌اش را درقلعۀ امن خودش قرار می‌دهد تا شرّ خناس‌ها و وسوسه کنندگان از جنّ و انس، مصون بماند.
الف) - از جمله گفتارها - اقوالی که به آن امر شده‌ایم، اقرار به یکتایی حق تعالی لا إله الّا الله و وحدانیت او در الوهیت و ربوبیّت می باشد.
تمامی اختلافات مردمان، دعواهای دنیا و حتی جنگ ها، برسر ادعای کذب اُلوهیّت و ربوبیّت از سوی دیگران طاغوت‌ها می‌باشد!
و در این میان، بندگان مؤمن، می‌گویند: رَبُّنَا اللَّهُ - ربِّ ما الله- است؛ اما به صرف گفتن و به زبان آوردن کافی نیست، هر چند منطبق با شناخت عقلی و باور قلبی باشد؛ بلکه ادعای- رَبُّنَااللَّهُ، سبب دشمنی و خصومت مدعیان ربوبیّت و طرفداران آنها می گردد،مانند فرعون درقدیم و امریکا درعصرحاضر!
بنابراین، ایستادگی بر اقرار و ادعای- رَبُّنَا اللَّهُ، مستلزم استقامت در برابر تمامی دشمنی‌ها، سختی‌ها، محدودیت ها، گرفتاری‌ها و اوامر شیاطین جنّ و انس، و هوای نفس حیوانی می‌باشد؛ لذا فرمود: إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا - كسانی كه گفتند پروردگار ماخداوند يگانه است سپس استقامت كردند.(سوره فصلت بخشی از آیه 30)
چه بسا برخی ابتدا بگویند که پروردگار ما فقط الله است و راست هم بگویند، اما سپس تهدیها، تطمیع‌ها، ترس‌ها، حرص‌ها و طمع‌ها، سبب تغییر موضع آنها گردد!
ب)- آدمی هر چه بگوید، به صورت مستقیم و غیر مستقیم، دعوتی به همراه دارد. یک سلام ساده به مخاطب، دعوت به محبّت، مودّت، دوستی و ارتباط، یا دست کم آشنایی را به همراه دارد - حتی بیان یک لطیفه، دعوت به شادی و خندیدن را به همراه دارد- چه رسد به سخن گفتن در راستای مواضع، اعتقادی، فرهنگی و سیاسی!
ج) - برخی، وقتی در جمعی قرار می گیرند، خجالت می‌کشند که در عمل و به زبان، اقرار به مسلمانی کنند و به همین دلیل به دام می‌افتند و حتی مرتکب گناهانی می‌شوند تا همرنگ دیگران شوند و مورد نکوهش یا تمسخر و تحقیر قرار نگیرند! در حالی که کفار، فاسدان و ظالمان، اصلاً از مواضع و عملکردهای وقیحانه و ظالمانۀ خود، خجالت نمی‌کشند و حیا نمی کنند.(ادامه دارد...)
۵۴۲
۲۲ آبان ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.