در اینجا فقط بخشی از مطلب منتشر شده است،این مطلب را از لی

در اینجا فقط بخشی از مطلب منتشر شده است،این مطلب را از لینک ورد زیر به طور کامل دانلود کنید.




montazer.ir/index.ph


این نوشته، با هزینه‌ی سربازان و فرزندان فداکار امام زمان «علیه‌السلام» و مردم عزیزمان تهیه شده است. لطفا در حفظ آن کوشا باشید و پس از مطالعه، آن را در اختیار دیگران قرار دهید
امام زمان کیست؟ کجاست؟ چه نسبتی بین ما و ایشان برقرار است؟
چرا در غیبت به سر می‌برند؟ چرا از او محروم هستیم؟
ما چه نقشی در غیبت او داریم؟
چرا امام علی ایشان را در بین شیعیان، آواره، طرد شده و تنهای تنها می‌داند؟
ما برای رفع مظلومیت و آوارگی و غربت ایشان چه باید کنیم؟
کوتاهی در حق ایشان چه آثار و خطراتی دارد؟ و...
پاسخ این سؤالات مهم و کلیدی و ده‌ها سؤال دیگر را در این نوشته‌ی کوتاه مطالعه فرمایید.
حقیقت انسان
انسان هر چند در بُعد طبیعی و دنیایی‏اش دارای ابعاد جمادی، گیاهی و حیوانی است، اما حقیقت او و کمالات او به عنوان یک انسان که می‏تواند مظهر خدا و خلیفه او باشد، از سنخ کمالات جمادی، از قبیل وزن، حجم، بدن، رنگ، بو و کمالات گیاهی از قبیل رشد، تغذیه، قدرت بدنی و... نیست. هم‌چنین انسانیت او به غرایز و عواطف حیوانی از قبیل انواع شهوات حیوانی، تشکیل خانواده و تشکیل اجتماع و طی مدارج اعتباری در اجتماع، کار، تفریح، مسکن‌گزینی و... نمی‏باشد، بلکه حقیقت او و کمالات او غیر از این کمالات است.
خداوند انسان را اشرف مخلوقات قرار داد و به فرشته‏ها امر کرد تا بر او سجده کنند و آنها را خادم او قرار داد. در عظمت مقام انسان همین بس که خداوند از روح خود، در او دمیده و حقیقت او را همان روح الهی قرار داده است و او را خلیفه خود در زمین و مظهر تمامی اسماء و صفات خود گردانید ؛ یعنی به انسان وجود نامحدودی عطا کرده که می‏تواند تمامی اسماء و صفات خداوند را - که نامحدود است - در خود، جلوه‏گر‌کند.
در نتیجه، حقیقت انسان یک حقیقت فوق طبیعی و غیر دنیایی است که از عوالم فوق طبیعت به جسم و کالبد او تعلق گرفته است. وجود فوق طبیعی و الهی انسان، پس از اقامت موقّت در زمین، به سوی اصل و حقیقت خود، یعنی جایگاه روح الهی بازگشت صعودی دارد.(اِنَّا لِلَّهِ وَ اِنَّا اِلَیْهِ راجِعُونَ؛ ما از خداییم و به سوی او باز می‏گردیم.)
لذا حرکت در این مسیر و رسیدن به جوار رحمت الهی با شناخت و معرفت امکان پذیر است.
امیرالمؤمنین«علیه‌السلام» می‏فرمایند:
«رَحِمَ اللَّهُ امْرِءاً عَلِمَ مِنْ اَیْنَ وَ فی اَیْنَ وَ اِلی اَیْنَ؛ خدا رحمت کند کسی را که بداند از کجا آمده، درکجا هست و به کجا می‏رود.»
امّا سؤالی که به ذهن خطور می‌کند این است که انسان چگونه می‏تواند به این سه مرحله، علم پیدا کند؟
دو مرحله «من أین» (از کجا آمده) و «إلی أین» (به کجا می‌رود) مربوط به ماورای طبیعت است که علم آن در اختیار معصومین می‌باشد و مرحله «فی أین» (در کجا هست) مربوط به عالم طبیعت است که شناخت آن به پنج مرحله مهم به شرح ذیل، تقسیم می‌شود:
1 ـ شناخت جسم انسان
2 ـ شناخت روح انسان
3 ـ شناخت رابطه جسم و روح و تأثیر متقابل آن‏ها بر یکدیگر
4 ـ شناخت عالم طبیعت بدون انسان؛
5 ـ شناخت رابطه طبیعت با انسان (یعنی مجموع روح و بدن او) و کیفیت تأثیر متقابل آنها بر یکدیگر.
هر مکتبی که بخواهد همه مصالح بشر را تأمین و تضمین کند و او را به خوشبختی برساند، باید مبتنی بر شناخت انسان در دو مرحله فوق طبیعی و شناخت‏های پنج‏گانه مربوط به عالم طبیعت باشد.

#امام_زمان_عج

#امام_زمان

#ظهور

#منتظران_منجی