دینآسمانی

‍ #دین_آسمانی
#امام_موسی_صدر

در اصطلاح و ادبیات دینی، ما این دین را آسمانی می‌دانیم.
اما #آسمان کجاست؟
آیا این فضای لاجوردی آسمان است و این ستارگان در آسمان قرار دارند؟
آسمانی بودن به معنای دور شدن از منافع شخصی، گرایش‌های زمینی و روابط و بستگی‌های #مادی است.
دوری از این امور همان چیزی است که شما در منطق از آن به تجرد و تنزه یاد می‌کنید.
هرچه درجه‌ی تنزه بالاتر باشد، آسمانی بودن #انسان بیش‌تر است، زیرا انسان در حیات خود نه تنها در معرض رویارویی عامدانه در برابر #حق است بلکه در نتیجه‌ی برخی عوامل درونی، در معرض ندیدن حق نیز قرار دارد.

امام موسی صدر،
کتاب موسوعه، چاپ اول، جلد 2، صفحه 323