عاشق خسته ( پارت 1)

مافیاها قبلا میتونستن خیلی راحت پلیسا رو دور بزنن و از دستشون فرار کنن ولی با گذشت زمان پروژه ها و پرونده های زیادی درباره ی مافیاها سر زبونا افتاد و پلیسا دوباره پرونده ی مافیا هارو باز کردن
پلیسا تقریبا موفق به دستگیری تمام مافیاهای دنیا شده بودن و هر چقدر که به تعداد پلیسا اضافه میشد از تعداد مافیاها کم و کمتر میشد
مافیاها خواستن فکری کنن تا بتونن مشکلاتشونو برطرف کنن و تصمیم گرفتن که هر سال حدود ده هزار کارآموز جذب کنن.... بین اون ده هزار تا مافیا فقط 3 نفر بورسیه میگرفتن، مافیاها باید سربازای واقعی رو پیدا میکردن تا بتونن دوباره انتقامشونو از مأمورای پلیس بگیرن
امسال یکی از همون سالای پذیرش مافیاست و همه برای انجام دادن این کار آماده بودن
مأمورا مافیاهای کشورای دیگرو کشتن ولی از پس مافیاهای کره ای برنیومدن
و این پرونده هنوز برای اونا بازه....




جیمین : چند نفر تا الان ثبت نام کردن؟
تهیونگ : آمممم.... حدود 500 نفر
جیمین : چرا امسال انقدر پذیرشا کم شده؟
تهیونگ : خب چون هر سال تمرین ها سخت تر میشه و اونا دیگه توان ندارن
جیمین : يه مافیا باید سرسخت باشه... هرچقدر بیشتر درد بکشن مافیای بهتری میشن
تهیونگ : آره ولی....
جیمین : ولی چی.... مگه منو یادت نمیاد؟ یادته چقدر درد میکشیدم تا بتونم بورسیه بگیرم؟ هنوز جای زخمام هست
تهیونگ : خب جیمین تو از همه ی ما سرسخت تری
جیمین : دلیل نمیشه
کوک : بچه ها.... بیاین قهوه
نامجون : جونگ کوک با این قهوه هایی که تو هرروز میاری نمیدونم واقعا چجوری باید بخوابم
کوک : خیلی راحت
جین : نامجون تو اصلا نباید بخوابی.... باید برای ما مسیریابی کنی
نامجون : مسیریاب نیستم که... آدمم
جیمین : وقتی انتخاب کردید مافیا باشید باید فکر بیخوابیتونم می‌کردید
تهیونگ : جیمین.... بیا اینجارو ببین
جیمین : این چیه؟
تهیونگ : این.....


به خاطر اینکه گفتید زود بزارم امشب گذاشتم