بی تویلداست شبم،فاصله ها طولانیست

بی تویلداست شبم،فاصله ها طولانیست
حاصل این همه کنکاش،فقط حیرانیست

پی خورشید گرفتم تا رسیدم به غروب
یوسف قصه ی ما تا به ابد زندانیست

باتودر سینه ی خود،کعبه ی دل ساخته ام
چون تویی در دلِ من کعبه ی من یزدانیست

صحبت خال لبت،حرف همه مستان بود
یا که تفسیر رُخَت منظره ای قرآنیست

بازکن قلب مرا با نفس پاکت دوست
قفل تردیدگشا چون که دمت روحانیست

هرکجا خانه ی عشاق پُر از یاد تو نیست
عاقبت، عاقبتِ خانه ی شان ویرانیست

شعر پروانه دگر بی تو ندارد آغاز
بی توهرجا که شروع گشت خودش پایانیست