بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
مضافاً بر این که تمامی اینها فانی می باشند! جوانی به سرعت سپری می‌شود زیبایی و جذابیت، با یک بیماری یاحادثه و یا پیری، از بین می‌روند و ثروت با یک رویداد، به باد می‌رود؛ و اگر ثروت نرود، آدمی خودش بدون ثروتش می رود؛ و شهرت نیز با کمی دوری از موقعیت، یک اتهام یایک عملکرد نادرست،به فراموشی سپرده می‌شود یا بدنامی مبدل می‌گردد؛ بنابراین چیزی برای عُجب، تکبر و غرور باقی نمی‌ماند.
سجده: دقت فرمایید که سجده، همانگونه که حضرات امیرالمؤمنین و فاطمة الزّهراء علیهما السلام فرمودند: تکبر را می‌شکند. ابلیس لعین چون به خاطر تکبرش سجده ننموده اخراج شد و سقوط نمود.
پس، باید سعی کنیم زیاد سجده نماییم؛ هر موقع چنین احساسات کاذبی به کسی دست داد، چند ثانیه سجده کند و بگوید: خداوندا! هر چه دارم از توست و تو را بابت تمامی الطاف و نعمت‌هایت حمد و شکر می‌گویم.
اظهار محبّت (مودّت) :آدمی مایل است اگر کسی او را دوست دارد، هم به زبان آورد و هم در عمل نشان دهد،خداوند متعال که این تمایلات را در خلقت آدمی نهادینه نموده، می فرماید: هم معرفت شناخت و محبّت داشته باشید و هم مودّت داشته باشید، یعنی محبّت قلبی خود را در اندیشه، گفتار و عمل، بروز دهید و ظاهر سازید.
شما نیز سعی کنید که محبت خود به خدا و اهل عصمت علیهم السلام را به زبان آورید که اثر القایی‌اش به خودتان برمی گردد. مرتب بگویید: خدایا! خیلی دوستت دارم - ای رسول الله و ای اهل عصمت! این حالات گذرا و وساوس و حتی گناهان مرا نبینید؛ من شما را بزرگ و بزرگوار می‌دانم و البته که خیلی دوستتان دارم - تمامی تحمل زحمات و اذیت‌ها از سوی شما، برای این بود که من هدایت شوم، یعنی شما مرا خیلی دوست دارید، پس من نیز شما را خیلی دوست دارم و ممنونم.
اگر انسان بکوشد که حق شناس و شاکر باشد، هرگز دچار عُجب، تکبر و غرور نمی‌شود و در نهایت افتخار می‌کند که این چنین مورد لطف قرارگرفته است و می‌کوشد تا از نعمات، درست استفاده کند - یعنی حقیقتاً شاکر باشد.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
مضافاً بر این که تمامی اینها فانی می باشند! جوانی به سرعت سپری می‌شود زیبایی و جذابیت، با یک بیماری یاحادثه و یا پیری، از بین می‌روند و ثروت با یک رویداد، به باد می‌رود؛ و اگر ثروت نرود، آدمی خودش بدون ثروتش می رود؛ و شهرت نیز با کمی دوری از موقعیت، یک اتهام یایک عملکرد نادرست،به فراموشی سپرده می‌شود یا بدنامی مبدل می‌گردد؛ بنابراین چیزی برای عُجب، تکبر و غرور باقی نمی‌ماند.
سجده: دقت فرمایید که سجده، همانگونه که حضرات امیرالمؤمنین و فاطمة الزّهراء علیهما السلام فرمودند: تکبر را می‌شکند. ابلیس لعین چون به خاطر تکبرش سجده ننموده اخراج شد و سقوط نمود.
پس، باید سعی کنیم زیاد سجده نماییم؛ هر موقع چنین احساسات کاذبی به کسی دست داد، چند ثانیه سجده کند و بگوید: خداوندا! هر چه دارم از توست و تو را بابت تمامی الطاف و نعمت‌هایت حمد و شکر می‌گویم.
اظهار محبّت (مودّت) :آدمی مایل است اگر کسی او را دوست دارد، هم به زبان آورد و هم در عمل نشان دهد،خداوند متعال که این تمایلات را در خلقت آدمی نهادینه نموده، می فرماید: هم معرفت شناخت و محبّت داشته باشید و هم مودّت داشته باشید، یعنی محبّت قلبی خود را در اندیشه، گفتار و عمل، بروز دهید و ظاهر سازید.
شما نیز سعی کنید که محبت خود به خدا و اهل عصمت علیهم السلام را به زبان آورید که اثر القایی‌اش به خودتان برمی گردد. مرتب بگویید: خدایا! خیلی دوستت دارم - ای رسول الله و ای اهل عصمت! این حالات گذرا و وساوس و حتی گناهان مرا نبینید؛ من شما را بزرگ و بزرگوار می‌دانم و البته که خیلی دوستتان دارم - تمامی تحمل زحمات و اذیت‌ها از سوی شما، برای این بود که من هدایت شوم، یعنی شما مرا خیلی دوست دارید، پس من نیز شما را خیلی دوست دارم و ممنونم.
اگر انسان بکوشد که حق شناس و شاکر باشد، هرگز دچار عُجب، تکبر و غرور نمی‌شود و در نهایت افتخار می‌کند که این چنین مورد لطف قرارگرفته است و می‌کوشد تا از نعمات، درست استفاده کند - یعنی حقیقتاً شاکر باشد.(ادامه دارد...)
۸۱۴
۱۷ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.