تفسیر قرآن
پیامهای آیات 27 تا 30 سوره ق
- دوست و رفيق بد، انسان را به كجا مى كشاند؛ انسانى كه مى توانست با ابرار هم نشين باشد، همراه و هم نشين شيطان گرديده است. «قرينه»
- ابليس، به ربوبيّت خدا معترف است. «قال قرينه ربّنا»
- به هوش باشيم كه ابليس در قيامت از خود سلب مسئوليّت مى كند و از منحرفان تبرّى مى جويد. «ما اطغيته»
- ابليس كار خود را تنها در محدوده دعوت و وسوسه مى داند، نه اجبار مردم. «ما اطغيته»
- كار انسان به جايى مى رسد كه شيطان او را گمراه مى شمرد. «قال قرينه... فى ضلال بعيد»
- دوزخيان در قيامت با ابليس جدال و تخاصم دارند. «لاتختصموا لدىّ»
- به جاى جدال و مخاصمه با شيطان در قيامت كه سودى ندارد، در دنيا به ستيز با او برخيزيم. «لاتختصموا لدىّ»
- قهر خدا، بعد از اتمام حجت است. «القيا فى جهنّم... قد قَدّمتُ اليكم بالوعيد»
- گفتگوها و جرّ و بحث ها در قيامت، حكم الهى را تغيير نمى دهد و سبب بازنگرى و تجديد نظر در حكم نمى شود. «ما يبدّل القول لدىّ»
- تغيير حكم و تخفيف كيفر ظالم، سبب ظلم به مظلومان است. «ما يبدّل القول لدىّ و ما انا بظلاّم للعبيد»
- به دوزخ افتادن مجرمان، ظلمى است كه آنان در حق خود مرتكب شده اند، نه ظلم خدا در حق آنان. «القيا فى جهنّم... و ما انا بظلام للعبيد»
- دوزخ، داراى نوعى شعور است و مخاطب خداوند قرار مى گيرد و سؤال الهى را پاسخ مى دهد. «هل امتلأت فتقول هل من مزيد»
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
- دوست و رفيق بد، انسان را به كجا مى كشاند؛ انسانى كه مى توانست با ابرار هم نشين باشد، همراه و هم نشين شيطان گرديده است. «قرينه»
- ابليس، به ربوبيّت خدا معترف است. «قال قرينه ربّنا»
- به هوش باشيم كه ابليس در قيامت از خود سلب مسئوليّت مى كند و از منحرفان تبرّى مى جويد. «ما اطغيته»
- ابليس كار خود را تنها در محدوده دعوت و وسوسه مى داند، نه اجبار مردم. «ما اطغيته»
- كار انسان به جايى مى رسد كه شيطان او را گمراه مى شمرد. «قال قرينه... فى ضلال بعيد»
- دوزخيان در قيامت با ابليس جدال و تخاصم دارند. «لاتختصموا لدىّ»
- به جاى جدال و مخاصمه با شيطان در قيامت كه سودى ندارد، در دنيا به ستيز با او برخيزيم. «لاتختصموا لدىّ»
- قهر خدا، بعد از اتمام حجت است. «القيا فى جهنّم... قد قَدّمتُ اليكم بالوعيد»
- گفتگوها و جرّ و بحث ها در قيامت، حكم الهى را تغيير نمى دهد و سبب بازنگرى و تجديد نظر در حكم نمى شود. «ما يبدّل القول لدىّ»
- تغيير حكم و تخفيف كيفر ظالم، سبب ظلم به مظلومان است. «ما يبدّل القول لدىّ و ما انا بظلاّم للعبيد»
- به دوزخ افتادن مجرمان، ظلمى است كه آنان در حق خود مرتكب شده اند، نه ظلم خدا در حق آنان. «القيا فى جهنّم... و ما انا بظلام للعبيد»
- دوزخ، داراى نوعى شعور است و مخاطب خداوند قرار مى گيرد و سؤال الهى را پاسخ مى دهد. «هل امتلأت فتقول هل من مزيد»
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
- ۱.۲k
- ۲۲ دی ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط