یه تک پارتی کوتاه یهویی به ذهنم اومد نوشتم براتون:)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

همش،.. همش یه بازی بود!؟
- اره بازی بود، اما بازی ها هم ممکنه که به واقعیت تبدیل بشن، درسته!؟
کیم! بیشتر بازی ها بازی میمونن، مخصوصا اگه بازی با احساسات آدما باشه
قطره اشکی از گوشه چشم دختری که پلیور قرمز مردونه ایی به تن کرده بود روی گونش چکید
دست مردونه ایی که خودشو عاشق خطاب میکرد به سمت قطره اشک سمج روی گونه دختر اومد
ولی پس زده شد
کیم! دیگه هیچوقت سمتم نیا..!
بدون برداشتن وسیله ایی از خونه بیرون زد
اینبار دختر میدونست قراره کجا بره..جای امنی برای خودش داشت
ولی «سوکجین» چی!؟ امنیت روحش رو از دست داد،
بغلی که هر شب برای خودش بود
بوسه های که پی در پی اتفاق میفتاد
حالا باید بدون این حس آرامش سر میکرد
با خارج شدن ا.ت از در خونه، نا امیدی دور بدن. سوکجین حلقه زد و راه گلوش رو بست
صداش رو خفه کرد و حرفاش رو توی قلبش به اسارت کشید
تقصیر خودش بود
کاش هیچوقت وارد همچین بازیه بزرگی نمیشد
اون تمام عشقش رو برای ا.تِ رفته خرج کرد
پسری از شهری دور به بازی ای به نام «عشق گمشده» معتاد شد
اون مطمئن بود که بازندهِ این بازی میشه!


نظرتونو بگید قشنگامم:>>
میدونم ضعیف بود