وَ لا یحْسَبَنَّ الَّذینَ یبْخَلُونَ بما آتاهُمُ اللَّهُ

وَ لا یحْسَبَنَّ الَّذینَ یبْخَلُونَ بما آتاهُمُ اللَّهُ منْ فَضْله هُوَ خَیراً لَهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ سَیطَوَّقُونَ ما بَخلُوا به یوْمَ الْقیامَة وَ للَّه میراثُ السَّماوات وَ الْأَرْض وَ اللَّهُ بما تَعْمَلُونَ خَبیرٌ»[1]

و کسانی که نسبت به (انفاق) آنچه خداوند از فضلش به آنان داده، بخل می ورزند، گمان نکنند که (این بخل) برای آنان بهتر است، بلکه آن برایشان بدتر است. به زودی آنچه را که بخل کرده اند در روز قیامت، (به صورت) طوقی بر گردنشان آویخته می شود. و میراث آسمان ها و زمین مخصوص خداست و خداوند به آنچه انجام می دهید آگاه است.

📖سوره #آل‌عمران آیه ۱۸۰


🔻نکته‌ها

اسلام، به همان میزان که بر سخاوت و انفاق به عنوان یک فضیلت متعالی تأکید کرده، از بخل و تنگ چشمی نیز نهی نموده است. مهم ترین زمینه های ایجاد بخل در انسان دو چیز است:

1- فریفته شدن به دارایی های دنیوی: حب دنیا و مال دوستی سبب می شود تا فرد بخیل نتواند به راحتی از مال خود گذشت کرده و آن را به دیگران ببخشد.

2- باورنداشتن به قدرت خدا: گاه نیز فرد بخیل از ترس فقر و نداری در آینده از انفاق خودداری می کند. خداوند کریم به این عامل در آیه 268 بقره اشاره کرده و فرموده است:

«شیطان، شما را (به هنگام انفاق) به فقر و تهیدستی وعده می‌دهد و به فحشا (و زشتی ها) امر می کند؛ ولی خداوند وعده آمرزش گناهان و فزونی اموال به شما می دهد و خداوند، قدرتش وسیع است و به هر چیز داناست».

در آیه ی مذکور، تأکید شده که انسان های بخیل گمان نکنند که بخل و امساک آنان موجب سود بیشتر آنان خواهد شد؛ بلکه در دنیا و آخرت به زیان آنان تمام خواهد شد.