تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره احقاف

ترجمه و تفسیر آیه 12

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیم

وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتٰابُ مُوسىٰ إِمٰاماً وَ رَحْمَةً وَ هٰذٰا كِتٰابٌ مُصَدِّقٌ لِسٰاناً عَرَبِيًّا لِيُنْذِرَ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ بُشْرىٰ لِلْمُحْسِنِينَ (١٢)
[چگونه يك دروغ قديمى است] در حالى كه پيش از آن كتاب موسى پيشوا و رحمت بود [و از نزول آن بر پيامبر اسلام خبر داده]، و اين قرآن تصديق كنندۀ [آن] است در حالى كه به زبان عربى [فصيح و گويا] ست تا ستمكاران را بيم دهد، و براى نيكوكاران بشارتى باشد

نکته ها:

در آيه ى 9، از قول پيامبرصلى الله عليه وآله خوانديم كه فرمود: پيامبرىِ من، نوظهور و بى سابقه نيست، اين آيه همان مطلب را دنبال مى كند و مى فرمايد: قبل از قرآن، كتاب موسى، امام بود.
البتّه قبل از قرآن، انجيل كتاب حضرت عيسى مطرح بوده و شايد علّت اين كه از تورات نام برده شده، اين است كه بيشتر مخالفان پيامبر در مدينه، يهوديان بودند. علاوه بر آنكه شريعت حضرت عيسى، استمرار شريعت حضرت موسى بوده و انجيل، مكمّل تورات است.
در قرآن، حضرت ابراهيم به عنوان امام مطرح شده، «انّى جاعلك للنّاس اماما»(52) و كتاب حضرت موسى، امام دانسته شده، «كتاب موسى اماماً و رحمة» و سيره و روش پيامبر اسلام الگو معرفى شده است، «لقد كان لكم فى رسول اللّه أسوة حسنة»(53) مؤمنان نيز از خداوند پيشوايى اهل تقوا را خواهانند. «و اجعلنا للمتّقين اماماً»(54)
آيه ى 9، پيامبر را «نذير» خواند و اين آيه، قرآن را «نذير» مى خواند. «لينذر الّذين...» همان گونه كه خداوند، پيامبر را بشير ناميده، «رسلا مبشّرين و منذرين»(55) و اين آيه، قرآن را نيز بشير مى نامد. «بُشرى للمحسنين»
-----
52) بقره، 124.
53) احزاب، 21.
54) فرقان، 74.
55) نساء، 165.

پیام‌ها :

- فرستادن كتاب آسمانى، از سنّت هاى الهى است. «و من قبله كتاب موسى»
- مردم نياز به الگو و راهبر دارند و كتاب هاى آسمانى كه جلوه اى از رحمت الهى مى باشند، امام مردم هستند. «كتاب موسى اماماً و رحمة»
- بر خلاف حكومت سلاطين كه غالباً با سلطه و ضلالت همراه است، امامت دينى، آميخته با هدايت و رحمت است. «اماماً و رحمة»
- در تجليل از حاضران، قبلى ها را فراموش نكنيد. «و من قبله... و هذا كتاب...»
- هماهنگى و همسويى ميان كتب آسمانى، دليلى بر حقانيّت آنهاست. «و من قبله كتاب موسى... و هذا كتاب مصدق»
- در برابر تخريب و تهمت، تجليل و تأييد لازم است. «هذا افك قديم... هذا كتاب مصدّق»
- قرآن با تصديق كتب آسمانى پيشين، حق بزرگى بر آنان دارد. «مصدّق»
-