سوره مبارکه نور

سوره مبارکه نور
آیه شریفه 35

اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ

فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا

کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَکَةٍ زَیْتُونِةٍ
لَّا شَرْقِیَّةٍ وَلَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ

تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَی نُورٍ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاءُ

جابرین عبدالله گوید :

وارد مسجد شدم و علی (ع) را ملاقات کردم. علی (ع) فرمود :

تعجب می کنم از کسی که این آیه را بخواند و معنایش را درک نکند.

گفتم : کدام آیه ؟ حضرت آیه را خواندند و فرمودند:

(مشکاه) محمد (ص) است (مصباح) من هستم.

(زجاجه) حسن و حسین هستند (کوکب درّی) علی بن الحسن است.

(شجره مبارکه) محمدبن علی است.

(زیتونه) جعفربن محمد

(لا شرقیه) موسی بن جعفر ( لا غریبه) علی بن موسی الرضا

(یکاد زیتها) محمد بن علی ( لم تمسه نار) علی بن محمد

(نور علی نور) حسن بن علی

(یهدی الله لنوره من یشا) مهدی (عج) است.