بود

ﺩﻭ ﺳﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﻣﺎﻡ ﮐﺎﻇﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ بود
.
السلام علیک یا کاظم الغیظ

علامه مجلسی از اعلام الوری نقل می کند: شخصی از نسل عمر بن خطاب در مدینه امام کاظم را ناسزا میگفت و هربار حضرت را میدید به خودِ حضرت و امیرالمومنین فحش میداد. اصحاب اجازه خواستند تا این شخص را بکشند که حضرت منع شدیدی کرد.
روزی حضرت از احوال این شخص پرسیدند، گفتند در اطراف مدینه در مزرعه کار می کند.
حضرت سوار بر مرکب به مزرعه او رسید که فرد هتاک سر حضرت فریاد کشید که از مرکبت پیاده شو که محصولم را بباد دادی! حضرت پیاده شد و به طرفش رفت و با او خوش و بش کرد. پرسید که چه مقدار به محصولت ضرر زدم؟
گفت: ۱۰۰ دینار! حضرت گفت چقدر امید داری از محصولت درآمد کسب کنی؟ گفت ۲۰۰ دینار! حضرت ۳۰۰ دینار به شخص دادند و برای افزایش روزی اش دعا کردند! شخص بلند شد و سر مبارک حضرت رو بوسید و از حضرت خواست اذیت هایش را فراموش کند، حضرت لبخند زدند و خداحافظی کردند.
این است مولای ما، این است باب الحوائج، برای شهادتش باید خون گریست!
یا علی مدد
.
این دل من است در این سحر که هوای کُوی یــار دارد!
چه کند ،مثل کبوتر غم یک نگاه دارد...
سلام این کبوتر(من رو سیاه) را از طرف امام رضا (ع)به موسی_بن_جعفر علیهم السلام را بپذیرید.
السلام علیک یاموسی الکاظم (ع)