تپه باستانی باباقاسم نهاوند
تپه باستانی روستای بابا قاسم نهاوند
تپه باستانی روستای بابا قاسم نهاوند یکی از قلعههای دوره اشکانی است که در سایه بیتوجهی مسئولان در حال تبدیل شدن به خرابه است و امروزه فقط ویرانههایی مرتفع از آن باقیمانده که تبدیل به زیستگاه حیوانات و پرندگان و محلی برای بازی کودکان روستا شده است.
این تپه حدود هشت هکتار وسعت دارد و در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۷ با شماره ثبت ۲۳۶۸۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
در ۱۵ کیلومتری شهر نهاوند در ضلع شمالی روستای باباقاسم، خرابههای مرتفعی وجود دارد، که از قلعههای دوره سلسهی اشکانی (هفت هزار سال پیش - دوران مفرغ میانی) بوده است، این خرابهها به خرابههای "قلعهی سرسام گبری" هم شهرت دارد، قسمتی از ساختمانهای اهالی روستای باباقاسم نیز بر روی بخشی از محدوده این تپه بنا شده است.
طبق مطالعات صورت گرفته، استقرارهایی از دوران مس، مفرغ و عصر آهن تا دوران اشکانی و ساسانی و قرون اولیهی اسلامی در آن صورت گرفته است.
از این قلعه تاریخی گرچه جز خرابهای باقی نمانده، اما جای تامل است که با وجود گذشت قرن ها چگونه هنوز ویرانههایی بسیار مرتفع از این قلعه باقی مانده است که شاید حاکی از شکوه، جلال و استحکام آنها بوده باشد.
گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (صحرا)
تپه باستانی روستای بابا قاسم نهاوند یکی از قلعههای دوره اشکانی است که در سایه بیتوجهی مسئولان در حال تبدیل شدن به خرابه است و امروزه فقط ویرانههایی مرتفع از آن باقیمانده که تبدیل به زیستگاه حیوانات و پرندگان و محلی برای بازی کودکان روستا شده است.
این تپه حدود هشت هکتار وسعت دارد و در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۷ با شماره ثبت ۲۳۶۸۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
در ۱۵ کیلومتری شهر نهاوند در ضلع شمالی روستای باباقاسم، خرابههای مرتفعی وجود دارد، که از قلعههای دوره سلسهی اشکانی (هفت هزار سال پیش - دوران مفرغ میانی) بوده است، این خرابهها به خرابههای "قلعهی سرسام گبری" هم شهرت دارد، قسمتی از ساختمانهای اهالی روستای باباقاسم نیز بر روی بخشی از محدوده این تپه بنا شده است.
طبق مطالعات صورت گرفته، استقرارهایی از دوران مس، مفرغ و عصر آهن تا دوران اشکانی و ساسانی و قرون اولیهی اسلامی در آن صورت گرفته است.
از این قلعه تاریخی گرچه جز خرابهای باقی نمانده، اما جای تامل است که با وجود گذشت قرن ها چگونه هنوز ویرانههایی بسیار مرتفع از این قلعه باقی مانده است که شاید حاکی از شکوه، جلال و استحکام آنها بوده باشد.
گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (صحرا)
۷۵۶
۲۲ خرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.