ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮔـــــﻢ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻴﮕﻔﺖ :
ﻗﻠﺒﺖ ﮐﻪ ﺑﻲ ﻧﻈﻢ ﺯﺩ ،
ﺑﺪﻭﻥ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﻲ ...
ﺍﺷﮑﺖ ﮐﻪ ﺑﻲ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺳﺮﺍﺯﻳﺮ ﺷﺪ ،
ﺑﺪﻭﻥ ﮐﻪ ﺩﻟﺘﻨﮕﻲ ...
ﺷﺒﺖ ﮐﻪ ﺑﻲ ﺧﻮﺍﺏ ﮔﺬﺷﺖ ،
ﺑﺪﻭﻥ ﮐﻪ ﻧﮕﺮﺍﻧﻲ ...
ﺭﻭﺯﺕ ﮐﻪ ﺑﻲ ﺷﻮﻕ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ ،
ﺑﺪﻭﻥ ﮐﻪ ﻧﺎﺍﻣﻴﺪﻱ ...
ﺳﻴﻨﺖ ﮐﻪ ﺑﻲ ﺟﺎ ﺁﻩ ﮐﺸﻴﺪ ،
ﺑﺪﻭﻥ ﮐﻪ ﭘُﺮﺣﺴﺮﺗﻲ ...
ﺩﻟﺖ ﮐﻪ ﺑﻲ ﺩﻟﻴﻞ ﮔﺮﻓﺖ ،
ﺑﺪﻭﻥ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋــــــﻲ ...
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺘﻲ ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮒ ، ﺍﻣّﺎ ...
ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﻤﻪٔ ﺍﻭﻥ ﺣﺮﻓﺎﺕ ﺭﺳﻴﺪﻡ !
ﺍﻳﮑﺎﺵ ﻗﺒﻞ ِﺭﻓﺘﻨﺖ ،
ﭼﺎﺭﻩٔ ﺍﻳﻦ ﻭﻗﺘﺎﻳﻲ ﮐﻪ
ﺑﺮﺍﻡ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﮐﺮﺩﻱ
ﺭﻭ ﻫﻢ ﻣﻴﮕﻔﺘــــــﻲ ...