ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ،،،،ﺍﺳﯿﺮ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺑﻮﺩﻥ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﯾﻮﺳﻒ ﺍﺳﺖ ﻭﻗﺘﯽ ﻻ ﺑﻪ ﻻﯼ ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻡ ﻣﯽ ﺭﺳﻢ ﺑﻪ ﺯﺧﻢ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﭘﻨﺠﻪ ﯼ ﯾﺎﺩ ﺗﻮﺳﺖ ﺯﺧﻤﯽ ﺍﻡ ،ﺯﺧﻤﯽ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﺑﯿﺎ ﻭ ﺍﻟﺘﯿﺎﻡ ﺑﺨﺶ ﺩﺭﺩﻡ ﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﯼ ﺯﺧﻤﯽ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﭘﺮ ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﯾﺎﺩ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ،،،،،
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.