اما الان

ﻳﺎﺩ ِ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻱ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ " ﺁﺏ ﺑﺎﺑﺎ " ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ
ﺩﻓﺘﺮ ِ ﺧﻂ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻱ ِ ﻣﺸﻖ ِ ﺍﻟﻔﺒﺎ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ
ﮐﻔﺸﻬﺎﻳﻲ ﻭﺻﻠﻪ ﺩﺍﺭ ﻭ ﮐﻮﭼﮏ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﮔِﻠﻲ
ﻳﮏ ﺩﻝ ﺍﻣﺎ ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﺜﻞ ِ ﺩﺭﻳﺎ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ
ﺻﺒﺢ ﻣﻴﺸﺪ ﻋﻄﺮ ِ ﻧﺎﻥ ِ ﺗﺎﺯﻩ ﻭ ﭼﺎﻱ ﻭ ﭘﻨﻴﺮ
ﺳﻔﺮﻩ ﺍﻱ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺳﺎﺩﻩ .. ﺩﻟﺨﻮﺷﻲ ﻫﺎ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ
ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻳﮏ ﺩﻩ ﺭﻳﺎﻟﻲ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ِ ﭘﺪﺭ
ﭘﻮﻝ ِ ﺗﻮﺟﻴﺒﻲ ﮐﻪ ﻧﻪ، ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ
ﺑﻮﺳﻪ ﻱ ﭘُﺮ ﻣﻬﺮ ﻣﺎﺩﺭ ﻭﻗﺖ ِ ﺭﻓﺘﻦ ﻫﺎﻳﻤﺎﻥ
ﺭﺍﻩ ِ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎ ﺩﺑﺴﺘﺎﻥ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻏﻮﻏﺎ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ
ﻧﻢ ﻧﻢ ِ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮐﻪ ﻣﻴﺸﺪ ﻣﺜﻞ ِ ﮔﻨﺠﺸﮑﺎﻥ ِ ﺧﻴﺲ
ﺍﺯ ﭘﻲ ِ ﻫﻢ ﻣﻲ ﺩﻭﻳﺪﻳﻢ ﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ
ﺑﺮﮒ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﺶ ﺧﺶ ﻭ ﺑﺎﺑﺎﻱ ِ ﭘﻴﺮ ِ ﻣﺪﺭﺳﻪ
ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﻳﻴﺰ ِ ﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓ ﻭ ﺯﻳﺒﺎ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ
ﺯﻧﮓ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺒﺤﮕﺎﻩ ﻭ ﺻﻒ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻫﺎﻳﻤﺎﻥ
ﻧﺎﻇﻢ ﻭ ﻳﮏ ﺧﻂ ﮐﺶ ﻭ ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﻲ ﻫﺎ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ
ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﻮﻱ ِ ﮔﭻ ﻭ ﺗﺨﺘﻪ ﺳﻴﺎﻩ ﻭ ﻧﻴﻤﮑﺖ
ﺗﺎ ﻣﻌﻠﻢ ﺗﻮ ﻣﻴﺎﻣﺪ ﺷﻮﻕ ِ ﺑﺮﭘﺎ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ
ﺷﻮﺭ ﺣﺎﺿﺮ، ﺷﻮﻕ ﺣﺎﺿﺮ، ﻋﺸﻖ ﺣﺎﺿﺮ، ﻏﻢ؟ ﻧﺒﻮﺩ
ﺑﺎﺯ ﺣﺎﺿﺮ ﻏﺎﻳﺒﻲ ﺩﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ
ﺩﺭﻣﻴﺎﻭﺭﺩﻳﻢ ﺩﻓﺘﺮﻫﺎﻳﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﻮﻱ ِ ﮐﻴﻒ
ﻣﺸﻖ ِ ﺷﺐ ﻫﺎﻳﻲ ﭘُﺮ ﺍﺯ ﺗﺼﻤﻴﻢ ِ ﮐﺒﺮﺍ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ
ﺭﻳﺰﺵ ِ ﮐﻮﻩ ﻭ ﻗﻄﺎﺭ ﻭ ﺭﻳﺰ ﻋﻠﻲ ِ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ
ﺁﺗﺶ ِ ﭘﻴﺮﺍﻫﻨﺶ ﺩﺭ ﺳﻮﺯ ِ ﺳﺮﻣﺎ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ
ﻣُﻬﺮﻫﺎﻱ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﺻﺪ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﻳﺎﺩﺵ ﺑﺨﻴﺮ
ﺩﻓﺘﺮﻱ ﺍﺯ ﺑﻴﺴﺖ ﻫﺎﻱ ِ ﺯﻧﮓ ِ ﺍﻣﻼ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ
اما الان......