امام رضا عله السلام

امام رضا عليه السلام:
شهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدیً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدی وَ الْفُرْقانِ وَ فِیهِ نُبِّئَ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله)
وَ فِیهِ لَیْلَةُ الْقَدْرِ الَّتِی هِیَ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ وَ فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ وَ هِیَ رَأْسُ السَّنَهًْ یُقَدَّرُ فِیهَا مَا یَکُونُ فِی السَّنَهًْ مِنْ خَیْرٍ
أَوْ شَرٍّ أَوْ مَضَرَّهًْ أَوْ مَنْفَعَهًْ أَوْ رِزْقٍ أَوْ أَجَلٍ وَ لِذَلِکَ سُمِّیَتْ لَیْلَهًْ الْقَدْر
ماه رمضان ماهی است که در آن قرآن نازل گشته است و در این ماه به پیامبر(صلی الله علیه و آله) وحی شده
و در آن شب قدر است؛ شبی که از هزار ماه بالاتر است.
در آن شب هر کاری محکم و برقرار می شود و مسائلی که در طول سال از نیکی و بدی،
سود و زیان، روزی و زندگی و مرگ وجود دارد رقم زده می شود و به همین جهت است که «قدر» نامیده شده است
عیون اخبار الرضا، ج 2 , ص 99

#دانشگاه_آزاد_اسلامی_اصفهان