دلنوشته

#دلنوشته
اين عكس قطعا از حيرت آور ترين عكسهاى جهان است كه در خود هزاران حرف در بر دارد؛
مادران تنها و بى پناه كه تنها پناهگاه كودك خويشند،
مادران تنها، به دليلى شوهرشان را ندارند :
مرگ همسر، طلاق، كار زياد شوهر در ديارى ديگر؛
در هر صورت تنهايى، تلخ است.
آنجا كه بايد هم مادر باشد هم پدر،
آنجا كه بابت زن بودن خويش و يك ساعت دندان پزشكى يا آرايشگاه رفتن ، احساس عذاب وجدان در عمق وجود خويش حمل ميكند،
آنجا كه بابت كوچك ترين حرف فك و فاميل به فرزند خود، بسبار حساس ميشود
مادران تنها، ثانيه هاى خاصى خلق ميكنند:
شبها عليرغم خستگى براى دخترك پر انرژىِ بيخواب، قصه اى تازه ميگويند،
روزها در روزنامه ها و سايتها و جامعه دنبال كارند كه فقط فرزندشان مدرسه بهترى برود،
وقتى دوتايى عصر جمعه اى پارك، كوه، تئاتر و سينما و مهمانى ميروند،
در تمامى اين صحنه ها،
مادران تنها
برايم تجسم " مريم " تنها هستند وقتى مسيح را به اين زمين امانت داد....
تقديم به مادران تنها