آهوی سرزمین ام

آهوی سرزمین ام
قسم به تک موهایت

تک لای مولایت
بوی دگرگونی‌ ‌و انقلاب
می‌دهد
باد که موهایت که میزند
انقلاب ‌دیگری ست
در دل و جان ام

شکنجه گاه دگری ست
در تاریخ ایران زمین
تووووو
سمبل
اسطوره ی صبر و‌اقتداری
اعتراف می‌کنم
که موی توووو
شکنجه گاه
جوانان ایران زمین ست

تووووو
از کدامین عشق و‌عطوفتی
که مرا به دار میکشی
و
پرنده را قفس به قفس
می آزاری …؟
تو‌وووو کی هستی
در این دیار عشق …؟؟

با خشم این هموطنان
فانوس دل را گردن می‌زنی
و
رگبار میبندی
به خشم عشق ….
و
من همچنان
در بغض چندین ساله ام

گندم را به تیر عشق میکشی
و
من همچنان
در مات و مبهوت عشق …
.
.

# بداهه ی مجبور به نوشتن