تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره اللیل

آیه 12 تا 21 آخرین آیات این سوره

اعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیم

بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر

ايه 12 تا 21 سوره اللیل آخرین آیات این سوره

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

إِنَّ عَلَيْنٰا لَلْهُدىٰ (١٢)
بى ترديد هدايت كردن بر عهدۀ ماست
وَ إِنَّ لَنٰا لَلْآخِرَةَ وَ الْأُولىٰ (١٣)
و به يقين دنيا و آخرت در سيطرۀ مالكيّت ماست
فَأَنْذَرْتُكُمْ نٰاراً تَلَظّٰى (١٤)
پس شما را از آتشى كه زبانه مى كشد بيم مى دهم
لاٰ يَصْلاٰهٰا إِلاَّ الْأَشْقَى (١٥)
[كه] جز بدبخت ترين مردم در آن در نيايند
الَّذِي كَذَّبَ وَ تَوَلّٰى (١٦)
همان كه [دين را] تكذيب كرد و از آن روى گردانيد
وَ سَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى (١٧)
و به زودى پرهيزكارترين [مردم] را از آن دور مى دارند
الَّذِي يُؤْتِي مٰالَهُ يَتَزَكّٰى (١٨)
همان كه مال خود را انفاق مى كند تا [مال] رشد و نمو كند
وَ مٰا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزىٰ (١٩)
و هيچ كس را از سوى خود بر عهدۀ خدا نعمتى نيست كه اين مالى كه انفاق كرده به عنوان پاداش آن نعمت به حساب او گذارد
إِلاَّ ابْتِغٰاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلىٰ (٢٠)
بلكه [انفاق كنندۀ با تقوا مال خود را در راه خدا انفاق مى كند] تا خشنودى پروردگار والايش را به دست آورد
وَ لَسَوْفَ يَرْضىٰ (٢١)
و [بى ترديد] به زودى [در قيامت با دريافت لطف، رحمت حق و پاداش بى پايان او] خشنود خواهد شد

نکته ها:

هدايت كردن از جانب خداوند، امرى حتمى است، «انّ علينا للهدى» ولى پذيرش آن از سوى مردم حتمى نيست. چنانكه در جاى ديگر مى فرمايد: «و امّا ثمود فهديناهم فاستحبوا العمى على الهدى»(81)
«تلظّى»، شعله آتش بدون دود است كه سوزندگى زيادترى دارد.
خلود و جاودانگى در دوزخ مخصوص افراد شقى است. «لايصلاها الاّ الاشقى» در كلمه «صَلى» ملازمت و همراهى نهفته است. شايد «نارًا تلظّى » كه نوع خاصى از آتش است مخصوص افراد شقى باشد و ساير مجرمان به انواع ديگرى از آتش گرفتار شوند.
آيه «و لسوف يرضى » را دو گونه مى توان معنا كرد: يكى آنكه انسان با رسيدن به اهدافش از خدا راضى مى شود، ديگر آنكه خداوند از او راضى مى شود. البتّه در قرآن، هر دو مورد يعنى رضاى خداوند از انسان و رضاى انسان از خداوند، در كنار هم آمده است: «رضى اللّه عنهم و رضوا عنه»(82)، «ارجعى الى ربّك راضية مرضية»(83)

بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر