علم انسان را به خدا می رساند
علم انسان را به خدا می رساند
بسم الله الرحمن الرحیم
علم در حقیقت تشریح نمودن نظام هستی است. دانشمند با تحقیقات خود به حقایق عالم دست می یابد و از اسرار آن با خبر می شود و می فهمد این سیستم بی کرانه وجود آفریننده ای باهوش دارد. نیوتون در این باره می گوید : "این سیستم زیبای خورشید، سیارهها و ستارهها تنها میتوانند آفریدهی موجود با هوش و قدرتمندی باشند . . . این موجود بر همه چیز حکم رانی میکند، نه به عنوان روح جهان بلکه به عنوان حاکم همهی موجودات. و به علت این حاکمیت باید او را خدای مالک یا فرمان روای جهان نامید . . ."
"جاذبهی زمین علت حرکت سیارات را بیان میکند اما در مورد این که چه کسی این سیارات را به حرکت درمیآورد نمیتواند نظر دهد. خدا بر همه چیز حاکمیت میکند و از همهی چیزها و کارها با خبر است."
علم انسان را به خدا می رساند و می کشاند. علم انسان را خدایی می کند . اما ان دسته از افرادی که به سمت علم می روند و به خدا نمی رسند به قول لویی پاستور به علم دست نیافته اند. لویی پاستور در این رابطه می گوید: "علم کم انسان را از خدا دور میکند، اما داشتن علم زیاد او را به خدا نزدیک میکند." "هر چه بیشتر در مورد طبیعت مطالعه میکنم، بیشتر در کار آفرینندهی اینهمه زیبایی متحیٌر میمانم."
هم دانشمندان و هم فلاسفه الهی متفق اند که علم با دین و خدا تعارضی ندارد. رنه دکارت در این رابطه می گوید: " من ظرفیت خاصی برای قضاوت در خودم حس میکنم که مطمئنم این ظرفیت را خدا در من ایجاد کرده است و هر چیزی که من صاحبش هستم خدا به من داده است و او مرا فریب نمیدهد، بدیهی است که او تواناییای را در وجود من قرار نمیدهد که مرا به اشتباه و ادارد اگر خودم از آن توانایی به درستی استفاده کنم."
ان شا الله همگی اهل علم شویم نه اهل وهم و جدل!!
از مجموعه مطالب استاد سالک عزیز
...................................................
http://line.me/ti/p/%40ytl8545r
....................................................
https://Telegram.me/mofrademozakkareqayeb
...................................................
بسم الله الرحمن الرحیم
علم در حقیقت تشریح نمودن نظام هستی است. دانشمند با تحقیقات خود به حقایق عالم دست می یابد و از اسرار آن با خبر می شود و می فهمد این سیستم بی کرانه وجود آفریننده ای باهوش دارد. نیوتون در این باره می گوید : "این سیستم زیبای خورشید، سیارهها و ستارهها تنها میتوانند آفریدهی موجود با هوش و قدرتمندی باشند . . . این موجود بر همه چیز حکم رانی میکند، نه به عنوان روح جهان بلکه به عنوان حاکم همهی موجودات. و به علت این حاکمیت باید او را خدای مالک یا فرمان روای جهان نامید . . ."
"جاذبهی زمین علت حرکت سیارات را بیان میکند اما در مورد این که چه کسی این سیارات را به حرکت درمیآورد نمیتواند نظر دهد. خدا بر همه چیز حاکمیت میکند و از همهی چیزها و کارها با خبر است."
علم انسان را به خدا می رساند و می کشاند. علم انسان را خدایی می کند . اما ان دسته از افرادی که به سمت علم می روند و به خدا نمی رسند به قول لویی پاستور به علم دست نیافته اند. لویی پاستور در این رابطه می گوید: "علم کم انسان را از خدا دور میکند، اما داشتن علم زیاد او را به خدا نزدیک میکند." "هر چه بیشتر در مورد طبیعت مطالعه میکنم، بیشتر در کار آفرینندهی اینهمه زیبایی متحیٌر میمانم."
هم دانشمندان و هم فلاسفه الهی متفق اند که علم با دین و خدا تعارضی ندارد. رنه دکارت در این رابطه می گوید: " من ظرفیت خاصی برای قضاوت در خودم حس میکنم که مطمئنم این ظرفیت را خدا در من ایجاد کرده است و هر چیزی که من صاحبش هستم خدا به من داده است و او مرا فریب نمیدهد، بدیهی است که او تواناییای را در وجود من قرار نمیدهد که مرا به اشتباه و ادارد اگر خودم از آن توانایی به درستی استفاده کنم."
ان شا الله همگی اهل علم شویم نه اهل وهم و جدل!!
از مجموعه مطالب استاد سالک عزیز
...................................................
http://line.me/ti/p/%40ytl8545r
....................................................
https://Telegram.me/mofrademozakkareqayeb
...................................................
۴.۳k
۲۷ اسفند ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.