قهرمان زندگی من کسی ست

.
قهرمان زندگی من کسی ست ...
که لابلای شلوغی های روزمره ذهنش، گمم نمی کند ...
و به بهانه ترافیک پر ازدحام زندگی، ...
مرا انتهای کوچه بن بست جا نمی گذارد...
قهرمان زندگی من ...
جسارت راستگو بودن به چشمانم را بلد ست ...
و برای فرار از ندیدن دروغ هایش...
به سایه ها پناه نمی برد....
قهرمان زندگی من ...
در پی احتمال داشتن فرصت های بهتر،... مرا میان بود و نبودش محک نمی زند.
او کاشف منست ...
نه بر هم زننده ام ...
و من تاکنون کسی را نیافته ام ...
که توانا به کشف ...
و نواختن قطعه وجودم و شنیدنش باشد...
از این رو قهرمان زندگیم ...
"خودم" بوده ام و هستم...