دیوونــــہ بود...

دیوونــــہ بود...
وسط جاده یهو میزد ڪـــنار
دوطرف صورتمو مــــےگرفت بین دستاش و مضطرب مــــےگفت :
یـــہ سوال میپرسم راستِ راستشو بگـــــےها
آب دهنمو با نگرانــــے قورت میدادم و مــــےگفتم باشــــہ !

زل میزد تو چشام و مــــےگفت :
بگو ڪــــہ اون پیرمرد صبورے ڪــــہ وقتــــے پیر شدم قراره خروپُف ها و بــــے حوصلگــــے هامو تحمل ڪــنــــہ فقط توئــــے !

دیوونــــہ بود....
دیوونــــہ!

میرفت پارچــــہ فروشــــے ازهررنگــــے بیست سانت پارچــــہ میخرید مــــےگفت میخام یــــہ پیرهن رنگــــے رنگــــے برات بدوزم هوس ڪــــردم رنگین ڪــــمون باشـــــے ...

دیوونــــہ بود دیگــــہ ...

ساعت ســــہ شب از خواب بیدارم مــــےڪــــرد ومظلومانــــہ مــــےگفت خوابم نمیبره درمونش دست توست
بعدش سرشو مــــےذاشت رو پاهام و آنقدر توموهاش دست مــــےڪــــشیدم تا خوابش ببره ...

دیوونــــہ بود ...
دیوونـــــہ هاااااا...

از شما چــــہ پنهون منم ڪــــہ عاشق دیوونگــــے