نکتهها و پیام های سوره نازعات آیه

نکته‏ها و پیام های سوره نازعات آیه 42-46:

1- سؤال از زمان وقوع قیامت، بارها در قرآن مطرح شده، امّا پاسخی به آن داده نشده است. زیرا یکی از الطاف الهی، مخفی بودن زمان مرگ وقیامت است و دانستن زمان آن سبب به هم خوردن آرامش درونی و ارتباطات بیرونی و سبب رشد اضطراری است.
آنچه مهم است ایمان به وقوع قیامت است نه دانستن زمان وقوع آن.

2- برای غافلان، هشدار و انذار لازم‏تر از بشارت است. لذا «انما انت مبشر» در قرآن نداریم، امّا «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرُ» آمده است.

3- برخی سؤالات درباره قیامت، نابجاست و نیاز به پاسخ ندارد. (مانند سؤال از زمان وقوع قیامت)

4- گفتگو در امری که به بشر مربوط نیست، معنا ندارد.

5- علم بشر محدود است و نمی‏تواند به انتهای علم که مخصوص خداوند است دست یابد.

6- وظیفه پیامبر، انذار مردم است، نه الزام و اجبار به پذیرش.

7- از شرایط پذیرش دعوت انبیا، آمادگی روحی مردم و پرواداشتن از گناه است.

8- آخرت به قدری بزرگ است که تمام عمر دنیا و برزخ در کنار آن، به مقدار شبی یا روزی بیش نیست.
در این آیات، انذار را مخصوص کسانی می‏شمرد که ترس و خوف از آن روز بزرگ دارند، و این شبیه همان مطلبی است که در آیه دوم سوره" بقره" آمده است: ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فِیهِ هُدیً لِلْمُتَّقِینَ‏:" در این کتاب آسمانی تردیدی نیست، و مایه هدایت پرهیزگاران است" اینگونه تعبیرات اشاره به این حقیقت است که تا روح حق‏جویی و حق‏طلبی و احساس مسئولیت در برابر پروردگار در انسان نباشد نه به سراغ تحقیق از کتب آسمانی می‏رود نه معاد، و نه گوش به انذارهای انبیا و اولیا می‏دهد.

9- در بعضی از آیات قرآن آمده است که در قیامت هنگامی که مجرمان درباره مقدار توقفشان در عالم برزخ یا دنیا به گفتگو می‏پردازند بعضی به بعضی دیگر می‏گویند شما تنها ده شبانه روز در جهان برزخ توقف کرده‏اید:
" یَتَخافَتُونَ بَیْنَهُمْ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا عَشْراً" (طه- 103).
ولی آنها که بهتر فکر می‏کنند می‏گویند: شما تنها به اندازه یک روز در برزخ درنگ کردید!" یَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَرِیقَةً إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا یَوْماً".
و در جای دیگر از مجرمان نقل می‏کند که وقتی قیامت بر پا می‏شود مجرمان سوگند یاد می‏کنند که جز یک ساعت توقف نداشتند!" وَ یَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ یُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ ما لَبِثُوا غَیْرَ ساعَةٍ" (روم- 55).
تفاوت این تعبیرات به خاطر آن است که آنها می‏خواهند کوتاهی این مدت را با یک بیان تقریبی منعکس کنند، و هر کدام احساس خود را با تعبیری بیان می‏کنند که همه در یک امر مشترک است و آن کوتاهی عمر این جهان در برابر عمر قیامت است، و این مطلبی است که انسان را تکان می‏دهد و از خواب غفلت بیدار می‏سازد.