به مژگان سیه کردی هزاران رخنـه دردینم بیا کز چشم بیمـارت هزاران درد برچینــم الا ای همنشیـــن دل که یارانت برفت ازیاد مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تــو بنشینم
