این که لبش لعل و خنده اش نمکین است

این که لبش لعل و خنده اش نمکین است
خوب نشانش کنید دزد دل این است
 
آلهه دلبریست این بت موزون
راهزن عقل و سارق دل و دین است
 
دامن او را بگیر ای دل خونبار
دزد تو این سرو قد ماه جبین است
 
گوشه ی چشمش رواق گوشه نشینان
حالت چشمش بلای گوشه نشین است
 
حلقه صفت دور او جماعت عشاق
حالت او اندرین میان چو نگین است
 
گفتمش ای مه شکر ز لب نفشانی
خنده ی تلخی نمود و گفت چنین است
 
گشت «جلالی» قرین غم خبرت هست
تا که رقیبش مدام با تو قرین است


#عاشقانه