.

.
با خودم گفتم که از عمرم چه باشد عایدم؟ این همه زاری بود آیا به کارم حاصلم؟! گفتم و ناگه شنیدم از درون که ای متقی، اشک ها و گریه هایت بی سبب نبود مفید، چون تو گیری دستی از خلق خدا، یا بخندی و بخندانی کسی را از سر لطف و صفا، هر چه کردی باشدت مقبول و بعد، گریه هایت می شود سود دعا!
بعد اینم بگم که هر دوش باهم قبوله. نه این یکی تنهایی فایده داره، نه اون یکی. با تشکر