بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
انسان چون خودش نیازمند و فقیر و محتاج به غیر است، معمولاً کاری انجام نمیدهد یا از کسی هم نمیخواهد کاری انجام دهد، مگر آن که فایدهای از آن را برای خودش متصور گردد. حتی اگر به کسی علمی بیاموزد، کمکی کند، نصیحت و راهنمایی نماید و یا برایش دعایی کند نیز میگوید: ثواب دارد، یعنی متقابلاً چیزی به من میدهند پس به نیاز خودش نگاه میکند.
از این رو، گاه در ذهنش خدا آگاه یا نو خود آگاه، خدا را با خودش قیاس می کند و به همین دلیل درباره بسیاری از عبادات و از جمله نماز، با این سؤال مواجه می گردد که برای چه انجام دهم؟! گاه داوری کرده و حکم هم میدهد که مگر خدا به این عبادات و نمازهای ما نیازی دارد، پس نماز نمیخوانم؟! گاهی شبهه هم میکند که اگر نیازی ندارد، پس چرا فرمود این عبادات را انجام دهیم؟!
در حالی که باید دقت کند که اگر کسی غنی محض بود، هیچ نیازی ندارد و اگر کریم محض بود، خیرِ برای دیگران را نیز دوست دارد. منفعت و رشد دیگران را دوست دارد و اگر خالق علیم، حکیم، جواد، رؤف، کریم، رحمان و رحیم بود، که حتماً خلقش را به سوی رشد و کمال هدایت میکند، بیش از هر کس دیگری و حتی خود انسان نسبت به خودش، خیر خواه اوست.
الف) - عبادت برای نزدیکتر شدن؟:
بدون هیچ تردیدی، هر حکم، امر، دستور العمل و توصیهای که حق تعالی به بشر ابلاغ مینماید، سرشار از حکمت و خیر مادی و معنوی میباشد و اگر آن را واجب نماید، یعنی ترکش موجب ضرر و زیان است، اما هدف غایی نیز همان رشد است که با قرب الی الله که هستی و کمال محض است، محقق میگردد.
برای همین، ضمن آشکاری حکمتها و آثار مطلوب هر کار خوبی، فرمود: هیچ عبادتی و اساساً هیچ کار خوبی را از بندهام قبول ندارم، مگر این که برای تقرب به من انجام دهد.
از این رو، اگر چه احکام الهی، سرشار از حکمت و فایده است، اما مؤمن در اصل کار را برای این قبیل فایدههایش انجام نمیدهد، یعنی نماز نمیخواند که به معراج رود یا او را از فحشا و منکر باز دارد، و روزه نمیگیرد که بدنش سالم گردد و قرآن تلاوت نمیکند که عِلمش زیاد شود، و وجوهات شرعی و صدقات و انفاق نمیدهد که نظام اقتصادی جامعه سالم و تقویت شود بلکه همه را به قصد قرب انجام میدهد، اگر چه تمامی این آثار و فایدهها نیز بر عبادت او مترتب میگردد. چنان که در ابتدای نماز واجب و مستحب نیز نیت قربة الی الله میکند.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
انسان چون خودش نیازمند و فقیر و محتاج به غیر است، معمولاً کاری انجام نمیدهد یا از کسی هم نمیخواهد کاری انجام دهد، مگر آن که فایدهای از آن را برای خودش متصور گردد. حتی اگر به کسی علمی بیاموزد، کمکی کند، نصیحت و راهنمایی نماید و یا برایش دعایی کند نیز میگوید: ثواب دارد، یعنی متقابلاً چیزی به من میدهند پس به نیاز خودش نگاه میکند.
از این رو، گاه در ذهنش خدا آگاه یا نو خود آگاه، خدا را با خودش قیاس می کند و به همین دلیل درباره بسیاری از عبادات و از جمله نماز، با این سؤال مواجه می گردد که برای چه انجام دهم؟! گاه داوری کرده و حکم هم میدهد که مگر خدا به این عبادات و نمازهای ما نیازی دارد، پس نماز نمیخوانم؟! گاهی شبهه هم میکند که اگر نیازی ندارد، پس چرا فرمود این عبادات را انجام دهیم؟!
در حالی که باید دقت کند که اگر کسی غنی محض بود، هیچ نیازی ندارد و اگر کریم محض بود، خیرِ برای دیگران را نیز دوست دارد. منفعت و رشد دیگران را دوست دارد و اگر خالق علیم، حکیم، جواد، رؤف، کریم، رحمان و رحیم بود، که حتماً خلقش را به سوی رشد و کمال هدایت میکند، بیش از هر کس دیگری و حتی خود انسان نسبت به خودش، خیر خواه اوست.
الف) - عبادت برای نزدیکتر شدن؟:
بدون هیچ تردیدی، هر حکم، امر، دستور العمل و توصیهای که حق تعالی به بشر ابلاغ مینماید، سرشار از حکمت و خیر مادی و معنوی میباشد و اگر آن را واجب نماید، یعنی ترکش موجب ضرر و زیان است، اما هدف غایی نیز همان رشد است که با قرب الی الله که هستی و کمال محض است، محقق میگردد.
برای همین، ضمن آشکاری حکمتها و آثار مطلوب هر کار خوبی، فرمود: هیچ عبادتی و اساساً هیچ کار خوبی را از بندهام قبول ندارم، مگر این که برای تقرب به من انجام دهد.
از این رو، اگر چه احکام الهی، سرشار از حکمت و فایده است، اما مؤمن در اصل کار را برای این قبیل فایدههایش انجام نمیدهد، یعنی نماز نمیخواند که به معراج رود یا او را از فحشا و منکر باز دارد، و روزه نمیگیرد که بدنش سالم گردد و قرآن تلاوت نمیکند که عِلمش زیاد شود، و وجوهات شرعی و صدقات و انفاق نمیدهد که نظام اقتصادی جامعه سالم و تقویت شود بلکه همه را به قصد قرب انجام میدهد، اگر چه تمامی این آثار و فایدهها نیز بر عبادت او مترتب میگردد. چنان که در ابتدای نماز واجب و مستحب نیز نیت قربة الی الله میکند.(ادامه دارد...)
۸۴۷
۲۲ فروردین ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.