بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
آیه : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ - اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد!چرا سخنى مى گوييد كه عمل نمى كنيد؟! (2)
كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ - نزد خدا بسيارموجب خشم است كه سخنى بگوييد كه عمل نمى‌كنيد! (3)(سوره صف آیه 2 و 3)
برخی به این دو آیۀ شریفه استناد و استدلال می‌کنند و گمان می‌نمایند هر کسی، هر سخن نیکویی که به آنان می گوید، باید بروند زیر و روی زندگی اش را تفتیش کنند تا ببینند، وضع خودش چگونه بوده و هست؟!
مواضع سیاسی - این دو آیه، بیشتر مربوط به مواضع سیاسی، حمایتی و جنگ می‌باشد؛ چنان که در آیۀ بعدی، از صف زنندگان برای جنگ در راه خدا تمجید می‌نماید.
بسیاری با تکیه به ایمان کم یا زیادی که داشتند و نیز محبتی که به حضرت رسول الله صلوات الله علیه و آله داشتند، دائم مدعی بودند و شعار می دادند که اگر کفار و مشرکین به ما حمله کنند وچنین و چنان کنند، ما نیز با ایمان راسخ، ولایتمداری، شجاعت، بصیرت و توان کامل، و با مال و جان به میدان می‌آییم و چنین و چنان می‌کنیم؛ اما تا بوی جنگ می‌آمد و یا حمله‌ای صورت می‌گرفت، زن و بچه و ضرورت رسیدگی به آنها را بهانه می کردند - یا فقر و نداری، یا بیماری و ناتوانی و را بهانه و توجیه می‌آوردند یا حتی غُرغُر می کردند و به زمین و آسمان ایراد می گرفتند و یا فرار می‌کردند! چنان که در آیۀ دیگری فرمود: مرتب می‌گویید:چرا فرمان جهان نمی‌رسد، و وقتی می رسد، چشمانتان از ترس در حدقه می چرخد!
از این دسته افراد، در عصر خودمان و امروزه در جامعۀ خودمان و در سطوح گوناگون نیززیاد دیده و می‌بینید. پیش ازآن که به چیزی برسند،دَم از مسلمانی، انسانیت،شرف، ولایت، انقلابی بودن، حضور در میدان و می زنند؛ وعده‌های آشکار و پنهان می دهند؛ اما همین که بوی لقمۀ چرب و شیرینی به مشام آنها می رسد، به پست و مقامی نزدیک شده و یا می رسند، و یا تورمی رخ می‌دهد، و یا تحریمی شدید می‌شود و یا بوی جنگ به مشام‌شان می رسد، همه چیز را فراموش می‌کنند؛ اگر بتوانند فرار می‌کنند؛ اگر نتوانند از بحران‌ها و گرفتاری های مردم سوء استفاده می کنند،والبته دائم با یک ژست فرهیختگی و انتقادی، غُر می‌زنند و زمین و زمان و همگان را متهم و حتی محکوم می نمایند!امر و نهی - نکتۀ دیگر،امر و نهی است که با پند، موعظه، انتقال عبرت و نصیحت متفاوت می‌باشد.
امر و نهی در هر موضوعی و به هر مقداری، از سوی کسی که خودش به آن عمل نمی‌کند،هم بی‌مورد است و هم اثری ندارد.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
آیه : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ - اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد!چرا سخنى مى گوييد كه عمل نمى كنيد؟! (2)
كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ - نزد خدا بسيارموجب خشم است كه سخنى بگوييد كه عمل نمى‌كنيد! (3)(سوره صف آیه 2 و 3)
برخی به این دو آیۀ شریفه استناد و استدلال می‌کنند و گمان می‌نمایند هر کسی، هر سخن نیکویی که به آنان می گوید، باید بروند زیر و روی زندگی اش را تفتیش کنند تا ببینند، وضع خودش چگونه بوده و هست؟!
مواضع سیاسی - این دو آیه، بیشتر مربوط به مواضع سیاسی، حمایتی و جنگ می‌باشد؛ چنان که در آیۀ بعدی، از صف زنندگان برای جنگ در راه خدا تمجید می‌نماید.
بسیاری با تکیه به ایمان کم یا زیادی که داشتند و نیز محبتی که به حضرت رسول الله صلوات الله علیه و آله داشتند، دائم مدعی بودند و شعار می دادند که اگر کفار و مشرکین به ما حمله کنند وچنین و چنان کنند، ما نیز با ایمان راسخ، ولایتمداری، شجاعت، بصیرت و توان کامل، و با مال و جان به میدان می‌آییم و چنین و چنان می‌کنیم؛ اما تا بوی جنگ می‌آمد و یا حمله‌ای صورت می‌گرفت، زن و بچه و ضرورت رسیدگی به آنها را بهانه می کردند - یا فقر و نداری، یا بیماری و ناتوانی و را بهانه و توجیه می‌آوردند یا حتی غُرغُر می کردند و به زمین و آسمان ایراد می گرفتند و یا فرار می‌کردند! چنان که در آیۀ دیگری فرمود: مرتب می‌گویید:چرا فرمان جهان نمی‌رسد، و وقتی می رسد، چشمانتان از ترس در حدقه می چرخد!
از این دسته افراد، در عصر خودمان و امروزه در جامعۀ خودمان و در سطوح گوناگون نیززیاد دیده و می‌بینید. پیش ازآن که به چیزی برسند،دَم از مسلمانی، انسانیت،شرف، ولایت، انقلابی بودن، حضور در میدان و می زنند؛ وعده‌های آشکار و پنهان می دهند؛ اما همین که بوی لقمۀ چرب و شیرینی به مشام آنها می رسد، به پست و مقامی نزدیک شده و یا می رسند، و یا تورمی رخ می‌دهد، و یا تحریمی شدید می‌شود و یا بوی جنگ به مشام‌شان می رسد، همه چیز را فراموش می‌کنند؛ اگر بتوانند فرار می‌کنند؛ اگر نتوانند از بحران‌ها و گرفتاری های مردم سوء استفاده می کنند،والبته دائم با یک ژست فرهیختگی و انتقادی، غُر می‌زنند و زمین و زمان و همگان را متهم و حتی محکوم می نمایند!امر و نهی - نکتۀ دیگر،امر و نهی است که با پند، موعظه، انتقال عبرت و نصیحت متفاوت می‌باشد.
امر و نهی در هر موضوعی و به هر مقداری، از سوی کسی که خودش به آن عمل نمی‌کند،هم بی‌مورد است و هم اثری ندارد.(ادامه دارد...)
۴۲۱
۳۰ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.