تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره بقره

ترجمه و تفسیر آیه 46

الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاٰقُوا رَبِّهِمْ وَ أَنَّهُمْ إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ (٤٦)
آنان كه يقين دارند [در نهايت] ديدار كنندۀ پروردگارشان خواهند بود، و قطعاً به سوى او بازمى گردند

نکته ها:
«لقاء» به معنى ديدن نيست، بلكه به معنى حضور است. چنانكه اگر شخصى نابينا به حضور كسى برود، مى گويد با او ملاقات كردم، گرچه او را نديده است. صاحب مجمع البيان نيز مى گويد: مراد از لقاى پروردگارش، ملاقات با پاداش و كيفر خداست.
شايد مراد از ملاقات پروردگار، همان حالت عرفانى باشد كه خاشعان در نماز پيدا مى كنند، زيرا نماز حضور در برابر خداست.
اگر «ظنّ» و گمان در برابر علم باشد، مورد انتقاد است؛ «مالهم به من علم ان يتّبعون الاّ الظنّ» [314] امّا اگر مراد از گمان، اطمينان باشد ارزش است، گرچه يقين قوى نباشد. چنانكه خداوند نيز از رزمندگان شجاع و مخلص، به صاحبان گمان تعبير نموده است: «قال الذّين يظنّون انّهم ملاقوا اللّه كم من فئة قليلة غلبت فئةً كثيرةً» [315]
-----
314) نجم، 28.
315) بقره، 249.

پیام‌ها :

- گمان به وجود قيامت هم، براى كنترل رفتارها كافى است. «يظنّون انّهم ملاقوا...»

- خاشع، در نماز احساس ملاقات با خداوند را دارد. «الخاشعين الّذين يظنّون انّهم ملاقوا ربّهم»

بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر