تفسیر قرآن
پیام‌های آیه 10 سوره جمعه
- زمان تعطيلى كسب و كار و تجارت به خاطر عبادت، نبايد زياد به درازا كشيده شود. (در آيه قبل، فرمان ترك داد و ستد صادر شد و در اين آيه بلافاصله پس از انجام عبادت آن منع برطرف شد). «فاذا قضيت الصّلاة فانتشروا فى الارض...»
- خداوند، تعطيل بازار مسلمانان و رهاكردن كار، حتى در يك روز كامل را نمى پسندد. «فاذا قضيت الصّلاة فانتشروا»
- كسب درآمد و دريافت فضل الهى، نياز به هجرت و حركت و مسافرت در زمين دارد. «فانتشروا فى الارض»
- در انجام عبادت سرعت بگيريد، «فاسعوا» ولى در كار مادى به سراغ آن رويد و نيازى به عجله نيست، زيرا رزق نزد خداوند مقدّر است. «و ابتغوا»
- لطف و فضل خداوند بسيار است ولى انسان بايد براى به دست آوردن آن تلاش كند. «و ابتغوا من فضل اللّه»
- در اسلام، تن پرورى ممنوع است. «و ابتغوا من فضل اللّه»
- دنيا، گوشه اى از فضل الهى است. «من فضل اللّه»
- رستگارى، در سايه انجام فرمان هاى الهى است. «فاسعوا... ذروا... وابتغوا... و اذكروا... لعلّكم تفلحون»
- تلاش براى رسيدن به امور معنوى و مادى، هر دو فرمان خداست. در آيه قبل فرمود: «فاسعوا الى ذكر اللّه» و در اين آيه مى فرمايد: «و ابتغوا من فضل اللّه»
- اگر داد و ستد با اراده انسان باشد معامله اى بيش نيست، «و ذروا البيع»، امّا اگر بعد از انجام عبادت به سراغ داد و ستد رفتيم، به فضل الهى تبديل مى شود. «و ابتغوا من فضل اللّه»
- تلاش براى دنيا نبايد همراه با غفلت از ياد خدا باشد. «و ابتغوا من فضل اللّه واذكروا اللّه كثيراً»
- اسلام هم خواهان كيفيّت در عبادت است، «فى صلاتهم خاشعون»(101) و هم به دنبال كمّيّت. «واذكروا اللّه كثيراً»
- آنجا كه زمينه غفلت و لغزش بيشتر است مثل بازار، ياد خدا ضرورى تر است. «و ابتغوا من فضل اللّه واذكروا اللّه كثيراً»
- ياد خدا در همه حال لازم است، چه در حال عبادت، «فاسعوا الى ذكر اللّه» و چه در حال تجارت. «و ابتغوا من فضل اللّه واذكروا اللّه»
- انسان با عملكرد و انتخاب خوب خود مى تواند زمينه رستگارى را فراهم آورد. «فاسعوا... و ابتغوا...و اذكروا... لعلّكم تفلحون»
- ياد خدا، زمانى عامل رستگارى مى شود كه مداوم و مستمر باشد. «واذكروا اللّه كثيراً لعلكم تفلحون»
-----
101) مؤمنون، 2.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
- زمان تعطيلى كسب و كار و تجارت به خاطر عبادت، نبايد زياد به درازا كشيده شود. (در آيه قبل، فرمان ترك داد و ستد صادر شد و در اين آيه بلافاصله پس از انجام عبادت آن منع برطرف شد). «فاذا قضيت الصّلاة فانتشروا فى الارض...»
- خداوند، تعطيل بازار مسلمانان و رهاكردن كار، حتى در يك روز كامل را نمى پسندد. «فاذا قضيت الصّلاة فانتشروا»
- كسب درآمد و دريافت فضل الهى، نياز به هجرت و حركت و مسافرت در زمين دارد. «فانتشروا فى الارض»
- در انجام عبادت سرعت بگيريد، «فاسعوا» ولى در كار مادى به سراغ آن رويد و نيازى به عجله نيست، زيرا رزق نزد خداوند مقدّر است. «و ابتغوا»
- لطف و فضل خداوند بسيار است ولى انسان بايد براى به دست آوردن آن تلاش كند. «و ابتغوا من فضل اللّه»
- در اسلام، تن پرورى ممنوع است. «و ابتغوا من فضل اللّه»
- دنيا، گوشه اى از فضل الهى است. «من فضل اللّه»
- رستگارى، در سايه انجام فرمان هاى الهى است. «فاسعوا... ذروا... وابتغوا... و اذكروا... لعلّكم تفلحون»
- تلاش براى رسيدن به امور معنوى و مادى، هر دو فرمان خداست. در آيه قبل فرمود: «فاسعوا الى ذكر اللّه» و در اين آيه مى فرمايد: «و ابتغوا من فضل اللّه»
- اگر داد و ستد با اراده انسان باشد معامله اى بيش نيست، «و ذروا البيع»، امّا اگر بعد از انجام عبادت به سراغ داد و ستد رفتيم، به فضل الهى تبديل مى شود. «و ابتغوا من فضل اللّه»
- تلاش براى دنيا نبايد همراه با غفلت از ياد خدا باشد. «و ابتغوا من فضل اللّه واذكروا اللّه كثيراً»
- اسلام هم خواهان كيفيّت در عبادت است، «فى صلاتهم خاشعون»(101) و هم به دنبال كمّيّت. «واذكروا اللّه كثيراً»
- آنجا كه زمينه غفلت و لغزش بيشتر است مثل بازار، ياد خدا ضرورى تر است. «و ابتغوا من فضل اللّه واذكروا اللّه كثيراً»
- ياد خدا در همه حال لازم است، چه در حال عبادت، «فاسعوا الى ذكر اللّه» و چه در حال تجارت. «و ابتغوا من فضل اللّه واذكروا اللّه»
- انسان با عملكرد و انتخاب خوب خود مى تواند زمينه رستگارى را فراهم آورد. «فاسعوا... و ابتغوا...و اذكروا... لعلّكم تفلحون»
- ياد خدا، زمانى عامل رستگارى مى شود كه مداوم و مستمر باشد. «واذكروا اللّه كثيراً لعلكم تفلحون»
-----
101) مؤمنون، 2.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۹۷۶
۲۰ مرداد ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.