فرقی نمیکند چگونه باشی و بر کدام تفکر و تعقل و مرام قدم ب

فرقی نمیکند چگونه باشی و بر کدام تفکر و تعقل و مرام قدم بر میداری.. تا زمانی که فرهنگ و درک درستی از عمل انجام شده خود نداشته باشی باید رک بگویم که تو به بیماری بی شعوری مبتلا شده ای..
بی شعوری نوعی خیانت به شریک زندگی خود یعنی ( عقل ) محسوب میشود که اگر نتوانی رضایت و اعتمادش را جلب کنی این معشوق سرکش و افسارگسیخته بر خرد آدمی چیره میشود و فرد را در تضادی میان بودن و نبودن ، ماندن و نماندن ، رفتن و نرفتن همواره در چهارچوب حریم مقدسی به نام خانواده قرار میدهد..
همه میدانند شرط خودسازی ، شکیبایی و تحمل است.. چنان که چون آهنی گداخته روزگار با پتک رنج و درد بر « من » درونت میکوبد تا سخت شوی و محکم بمانی؛ و این قانون زندگی ست و غنی و فقیر هم نمیشناسد..
تقوا ، عمل صالح ، خردورزی ، تواضع و فروتنی ، عشق ، معرفت ، محبت ، بلوغ فکری جسمی روحی و... همه از درون تو آغاز میشوند چون جهان هستی.. تو بازمانده خلقت نیستی! تو برای آزمون و خطا برگزیده نشدی! تو زندگی قبلی و بعدی نخواهی داشت! تو با گناهان خود مقصر یا مجرم به حساب نمی آیی! تو فراتر از آنچه که می پنداری هستی اگر درک درستی از آفرینش خود داشته باشی.. تو مسئول رفتار و گفتار خود نسبت به خود هستی و اگر بر این « من » غالب شوی نمیخواهد چون نادر بر جهان حکومت کنی.. تو خودت را آشکار کرده ای در آینه باطن خویش و به نقطه ای رسیده ای که به هرچه میخواهی از خلقت میرسی.. پس به راستی صفت اشرف مخلوقات برازنده توست..
حال فرض کنید در خانواده ای زندگی میکنید که فرد یا فردها مبتلا به این بیماری ( بی شعوری ) باشند! مساله چیست و مشکل از کجاست؟! آمار بالای طلاق ، خیانت جنسی و احساسی ، افسردگی و خلل عاطفی ، سلب اعتماد ، ناهنجاری ، سقوط اخلاقی ، جدال و ترس و کینه توزی ، بی اعتمادی و تنهایی و فساد و گناه..
همه و همه نشان از بی شعور بودن فرد میدهد که ابتدا از « من » درونش آغاز شده و سپس « ما » شدن را در قالب خانواده تجربه کرده و همین هم بستر آلوده شدن جامعه را به اقسام مختلف فراهم میکند چون خانواده سالم رکن اساسی یک جامعه ایده آل است...


#ادامه_دارد