تفسیر قرآن

پیام‌های آیات 15 تا 19 سوره الذاریات

- براى هدايت و ارشاد مردم، بايد عنصر تشويق و تهديد بهم پيوسته باشد. «ذوقوا فتنتكم... انّ المتقين فى جنّات...»
- براى تقوا پيشگان، نه يك باغ و چشمه، كه باغ ها و چشمه هاى با عظمتى است. «جناتٍ و عيونٍ» (تنوين نشانه عظمت است)
- چشم پوشى از لذّت هاى فانى و زودگذر، كاميابى دائمى را به همراه دارد. «انّ المتقين فى جنّات... آخذين...»
- علاوه بر چشمه ها و باغ ها، بهشتيان هر لحظه از طرف پروردگار، نعمت تازه اى دريافت مى كنند. «آخذين ما آتاهم ربّهم»
- آنچه به بهشتيان عطا مى شود، در شأن ربوبيّتِ خداوند است. «آتاهم ربّهم»
- عطاهاى بهشتى را، ذات مقدّس خداوند به متّقين مى دهد. «آتاهم ربّهم» (نظير آيه 21 سوره انسان كه مى فرمايد: «سقاهم ربّهم» خدا آنان را سيراب مى كند.)
- آن كس كه در اين دنيا رنج نبرد، به گنج جاودان آخرت نخواهد رسيد. «انهم كانوا قبل ذلك محسنين» آرى برداشت آخرت نتيجه كشت دنيوى است.
- لازمه ى تقوا، احسان و نيكوكارى است. «المتّقين... محسنين»
- پاداش الهى، با عملكرد انسان همگون است. پاداش نيكى به ديگران در امروز سبب دريافت نيكى در فرداست. «آخذين... محسنين»
- نيكوكارى بايد سيره دائمى انسان باشد. «كانوا... محسنين»
- شب زنده دارى، از نشانه هاى متقين است. «قليلاً من الّيل ما يهجعون»
- نماز و نيايش در شب و استغفار در سحر، كار دائمى متقين است. «يهجعون، يستغفرون» (فعل مضارع نشانه تداوم و استمرار است)
- همه انسان ها حتّى متقين در معرض لغزش هستند و به استغفار نياز دارند. «المتقين... هم يستغفرون» (آمدن كلمه «هُم» يعنى اهل تقوا با داشتن تقوا باز هم دائماً استغفار مى كنند.)
- در تهجّد و سحرخيزى، از ميان تمام اذكار و دعاها، استغفار جايگاه ويژه اى دارد. «و بالاسحار هم يستغفرون»
- استغفار در سحر، اوج عبادت است. «و بالاسحار هم يستغفرون»
- اسلام مكتب جامعى است و عبادت در شب را با خدمت به محرومان در كنار هم قرار داده است. «و بالاسحار هم يستغفرون و فى اموالهم...»
- گروهى از مردم، محروم اند امّا سؤال نمى كنند، بايد به آنان نيز توجّه شود. «للسائل والمحروم»
- كمكى كه به سائل و محروم مى كنيد، حق خودشان را مى دهيد، زيرا خداوند در اموال مردم حقى براى آنان قرار داده است، پس بر آنان منّت نگذاريد. «حق للسائل و المحروم»
- نبايد منتظر ماند تا محرومان سؤال خود را مطرح كنند و بعد ما اقدام كنيم، بايد آبرو و حرمت افراد حفظ شود. «و فى اموالهم حق... المحروم»
- لازمه ى تقوا، فقر و نادارى نيست و مى توان متّقى ثروتمند بود. زيرا قرآن مى فرمايد: در اموال آنان، حقّى براى محرومان است.

بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر