❤️مادر که باشی

❤️مادر که باشی
درد دلها را
به سجاده ات گلدوزی میکنی🌹
و اشکهایت را
لابلای چین دامنت پنهان...
دلت که گرفت
گلی تازه در گلدان خواهی کاشت🌹
که غصه هایت را به آن قلمه بزنی
هیچکس نخواهد فهمید این همه
زیبایی
این شاخ و برگ سبز
از گریه های سرخ دلت آب خورده اند
مادر که باشی
هوای دلت که ابری شد
چای غلیظ تر و تلختر میشود
و
غذاها شورتر...
و
صدها دستمال هم که داشته باشی
طاقچه ها گردگیری نمیشود که نمیشود...
گرچه ساده میتوان
لبخند زد
گلی بویید
چای خورد
و از آب و هوا حرف زد
اما سخت میشود مادر بود
سخت...💔